Úrskurður yfirskattanefndar nr. 422/2011
Úrskurður nr. 422/2011
ÚRSKURÐUR YFIRSKATTANEFNDAR
Ár 2011, miðvikudaginn 28. desember, er tekið fyrir mál nr. 146/2011; krafa skattrannsóknarstjóra ríkisins um að A verði gerð sekt vegna meintra brota á skattalögum. Í málinu úrskurða Ólafur Ólafsson, Sverrir Örn Björnsson og Kristinn Gestsson. Upp er kveðinn svofelldur
ú r s k u r ð u r :
I.
Með bréfi, dags. 14. apríl 2011, hefur skattrannsóknarstjóri ríkisins krafist þess að yfirskattanefnd taki til sektarmeðferðar mál A, fyrir brot á lögum nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með áorðnum breytingum, framin vegna rekstraráranna 2006, 2007, 2008 og 2009.
Í bréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins segir:
„A er gefið að sök eftirfarandi:
Vangoldinn innheimtur virðisaukaskattur. Vanræksla á afhendingu virðisaukaskattsskýrslna á lögmæltum tíma.
A er gefið að sök að hafa vanrækt að standa innheimtumanni ríkissjóðs skil á virðisaukaskatti sem hún innheimti í sjálfstæðri starfsemi sinni, vegna uppgjörstímabilanna júlí–ágúst og nóvember–desember rekstarárið 2006, janúar–febrúar til og með nóvember–desember rekstrarárið 2007, janúar–febrúar til og með nóvember–desember rekstrarárið 2008 og janúar–febrúar til og með nóvember–desember rekstrarárið 2009. Þá er A gefið að sök að hafa vanrækt að standa innheimtumanni ríkissjóðs, á lögmæltum tíma, skil á virðisaukaskattsskýrslum vegna uppgjörstímabilanna júlí–ágúst, september–október og nóvember–desember rekstrarárið 2006, janúar–febrúar, mars–apríl, júlí–ágúst, september–október og nóvember–desember rekstrarárið 2007, janúar–febrúar, mars–apríl, júlí–ágúst og nóvember–desember rekstrarárið 2008 og janúar–febrúar, mars–apríl, júlí–ágúst og september–október rekstrarárið 2009.
Vangoldinn innheimtur virðisaukaskattur til innheimtumanns ríkissjóðs vegna framangreindra uppgjörstímabila nemur samtals kr. 5.334.506. Fjárhæðin sundurliðast svo sem hér greinir:
| Rekstrarár | Uppgjörstímabil | Vangoldinn virðisaukaskattur til innheimtumanns ríkissjóðs kr. |
| 2006 | júlí – ágúst | 149.993 |
| 2006 | september – október | 0 |
| 2006 | nóvember – desember | 489.408 |
| Samtals kr. | 639.401 | |
| 2007 | janúar – febrúar | 202.850 |
| 2007 | mars – apríl | 100.543 |
| 2007 | maí – júní | 156.199 |
| 2007 | júlí – ágúst | 115.066 |
| 2007 | september – október | 287.161 |
| 2007 | nóvember – desember | 373.651 |
| Samtals kr. | 1.235.470 | |
| 2008 | janúar – febrúar | 226.576 |
| 2008 | mars – apríl | 119.066 |
| 2008 | maí – júní | 353.024 |
| 2008 | júlí – ágúst | 357.068 |
| 2008 | september – október | 144.480 |
| 2008 | nóvember – desember | 494.303 |
| Samtals kr. | 1.694.517 | |
| 2009 | janúar – febrúar | 279.117 |
| 2009 | mars – apríl | 183.175 |
| 2009 | maí – júní | 393.732 |
| 2009 | júlí – ágúst | 287.963 |
| 2009 | september – október | 194.007 |
| 2009 | nóvember – desember | 427.124 |
| Samtals kr. | 1.765.118 | |
| Samtals öll árin kr. | 5.334.506 |
Er það mat skattrannsóknarstjóra ríkisins, byggt á gögnum málsins, að þetta hafi A gert á saknæman hátt, að því er frekast verður séð af ásetningi, eða í það minnsta af stórkostlegu hirðuleysi.
Telst þessi háttsemi A brjóta í bága við ákvæði 1. mgr. 15. gr. og 1. og 2. mgr. 24. gr., samanber aðalreglur 1. gr., 2. gr., 1. tl. 1. mgr. 3. gr., 1. mgr. 11. gr., 1. og 2. mgr. 13. gr., 1. mgr. 14. gr. og 19. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með áorðnum breytingum.
Framanlýst háttsemi A varðar hana sekt samkvæmt 1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, sbr. 3. gr. laga nr. 42/1995.
Þess er krafist að A verði með úrskurði yfirskattanefndar gert að sæta sektum í samræmi við framangreint.“
Af hálfu skattrannsóknarstjóra ríkisins er málavöxtum lýst í greinargerð, dags. 14. apríl 2011, sem fylgdi kröfugerðinni.
II.
Með bréfi yfirskattanefndar, dags. 15. apríl 2011, var gjaldanda veitt færi á að skila vörn í tilefni af framangreindri kröfugerð skattrannsóknarstjóra ríkisins eða tilkynna sérstaklega ef hún vildi ekki hlíta því að yfirskattanefnd afgreiddi mál hennar og yrði málið þá endursent skattrannsóknarstjóra ríkisins sem tæki ákvörðun um hvort því yrði vísað til opinberrar rannsóknar, sbr. 4. mgr. 41. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt.
Engar athugasemdir hafa borist frá gjaldanda.
III.
Með bréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins, dags. 14. apríl 2011, er gerð sú krafa að gjaldanda, A, verði gerð sekt samkvæmt þargreindum ákvæðum 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, þar sem hún hafi vanrækt að standa skil á virðisaukaskatti vegna sjálfstæðrar starfsemi sinnar tilgreind uppgjörstímabil árin 2006, 2007, 2008 og 2009. Gjaldandi hefur átt þess kost að koma að vörnum fyrir yfirskattanefnd í tilefni af sektarkröfu skattrannsóknarstjóra ríkisins, en engar athugasemdir hafa borist. Þar sem gjaldandi hefur ekki gert athugasemdir við meðferð máls þessa fyrir yfirskattanefnd verður að líta svo á að hún mæli því ekki í gegn að það sæti sektarmeðferð fyrir nefndinni.
Skattrannsóknarstjóri ríkisins hóf hinn 25. maí 2010 rannsókn á skattskilum gjaldanda er beindist að skilum á innheimtum virðisaukaskatti vegna rekstraráranna 2006, 2007, 2008 og 2009. Vegna rannsóknarinnar kom gjaldandi til skýrslutöku hjá skattrannsóknarstjóra ríkisins þann 11. júní 2010. Með bréfi, dags. 16. júlí 2010, sendi skattrannsóknarstjóri gjaldanda skýrslu um rannsóknina sem þá lá fyrir, dags. sama dag, og gaf henni kost á að tjá sig um efni hennar. Af hálfu gjaldanda voru ekki gerðar athugasemdir og tók skattrannsóknarstjóri ríkisins í framhaldi af þessu saman nýja skýrslu um rannsóknina, dags. 10. ágúst 2010, sem var efnislega samhljóða hinni fyrri að viðbættum kafla um lok rannsóknarinnar.
Í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins, dags. 10. ágúst 2010, segir að rannsókn á skattskilum gjaldanda hafi verið byggð á upplýsingum sem fram hafi komið við fyrrgreinda skýrslutöku, auk þess sem byggt hafi verið á virðisaukaskattsskýrslum, samanburðar- og leiðréttingarskýrslum virðisaukaskatts, upplýsingum úr bókhaldi gjaldanda svo og tekjubókhaldi ríkissjóðs, sbr. fylgiskjöl með skýrslunni, en þar er um að ræða yfirlit um greiðslur gjaldanda vegna staðgreiðslu opinberra gjalda, virðisaukaskatts og opinberra gjalda.
Fram kemur í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins að rannsókn á virðisauka-skattsskilum gjaldanda hafi falist í því að bera fjárhæð innheimts virðisaukaskatts samkvæmt virðisaukaskattsskýrslum gjaldanda, þ.m.t. samanburðar- og leiðréttingar-skýrslum virðisaukaskatts, saman við greiðslur hennar til innheimtumanns ríkissjóðs. Er gerð grein fyrir þeirri niðurstöðu rannsóknarinnar að gjaldandi hafi ekki staðið skil á innheimtum virðisaukaskatti innan lögboðins frests vegna uppgjörstímabilanna júlí-ágúst, september-október og nóvember-desember 2006 svo og allra uppgjörstímabila virðisaukaskatts árin 2007, 2008 og 2009, samtals að fjárhæð 5.334.506 kr. Þá hafi gjaldandi vanrækt að standa skil á virðisaukaskattsskýrslum á lögmæltum tíma uppgjörstímabilin júlí-ágúst, september-október og nóvember-desember 2006, janúar-febrúar, mars-apríl, júlí-ágúst, september-október og nóvember-desember 2007, janúar-febrúar, mars-apríl, júlí-ágúst og nóvember-desember 2008 og janúar-febrúar, mars-apríl, júlí-ágúst og september-október 2009.
Við skýrslutöku þann 11. júní 2010 kom fram af hálfu gjaldanda að hún hefði starfað sjálfstætt við bókun á því tímabili sem um ræðir. Gjaldandi kannaðist við að virðisaukaskattsskýrslur, sem bornar voru undir hana við skýrslutökuna, væru vegna rekstrar hennar og staðfesti gjaldandi undirritanir á virðisaukaskattsskýrslur vegna uppgjörstímabilanna september-október 2006, júlí-ágúst 2007 og janúar-febrúar og mars-apríl 2008, en skýrslum vegna annarra tímabila hafði verið skilað með rafrænum hætti. Sagði gjaldandi skýrslur vegna rekstraráranna 2008 og 2009 vera réttar en skýrslur vegna 2006 og 2007 væru ekki alveg réttar. Kvaðst gjaldandi hafa útbúið skýrslurnar sjálf og byggt þær á bókhaldinu, nema skýrslur vegna áranna 2006 og 2007. Gjaldandi kannaðist jafnframt við samanburðar- og leiðréttingarskýrslur virðisaukaskatts vegna rekstraráranna 2006 til og með 2009 og kvað þær vera byggðar á bókhaldi gjaldanda. Fyrir gjaldanda voru lögð gögn úr bókhaldi hennar, sbr. fskj. 5.1-5.4 með skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins, og kannaðist gjaldandi við gögnin og sagði bókhaldið gefa rétta mynd af rekstrinum. Aðspurð sagði gjaldandi að virðisaukaskattsskýrslum hefði ekki verið skilað á lögmæltum tíma þar sem hún hefði ekki séð fram á að geta borgað virðisaukaskatt samkvæmt skýrslunum. Sagði gjaldandi að innheimtum virðisaukaskatti hefði ekki verið skilað á lögmæltum tíma vegna erfiðleika hennar sem rekja mætti aftur til ársins 2003. Gjaldanda var kynnt að samkvæmt gögnum málsins næmi virðisaukaskattur hennar, sem ekki hefði verið greiddur á lögmæltum tíma, samtals 5.334.506 kr. og gerði gjaldandi ekki athugasemdir við þá fjárhæð. Sagði gjaldandi innheimtan virðisaukaskatt hafa farið í greiðslu á öðrum skuldum vegna fyrra gjaldþrots. Kvaðst gjaldandi hafa greitt inn á tímabil vegna ársins 2010 eftir 21. maí 2010 en ekki inn á gömlu skuldina eftir þá dagsetningu. Sagðist gjaldandi vera að vinna í því að sækja um frest til greiðsluuppgjörs hjá Tollstjóra samkvæmt lögum nr. 24/2010, en fyrst þyrfti hún að hreinsa upp skuldir með gjalddaga á árinu 2010 til að geta sótt um þann frest.
Samkvæmt 1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, sbr. 3. gr. laga nr. 42/1995, er refsivert ef skattskyldur maður afhendir eigi á lögmæltum tíma virðisaukaskattsskýrslu eða virðisaukaskatt sem hann hefur innheimt eða honum borið að innheimta. Samkvæmt fortakslausum ákvæðum nefndra laga og með stoð í dómaframkvæmd Hæstaréttar Íslands, sbr. m.a. dóma Hæstaréttar 27. febrúar 1997 (H 1997:789), 25. september 1997 (H 1997:2446), 14. janúar 1999 (H 1999:79), 18. febrúar 1999 (H 1999:544 og 550), 10. júní 1999 (H 1999:2645) og 30. mars 2000 (H 2000:1422), geta skattskyldir aðilar unnið til refsingar með því einu að láta ógert að skila umræddum gjöldum í ríkissjóð á tilskildum tíma, enda sé huglægum refsiskilyrðum fullnægt.
Rétt er að geta þess að með bréfi, dags. 28. júní 2010, féllst tollstjóri á umsókn gjaldanda um frest til greiðsluuppgjörs samkvæmt lögum nr. 24/2010, um greiðsluuppgjör á opinberum gjöldum lögaðila og einstaklinga í atvinnurekstri, en með umræddum lögum var lögaðilum og einstaklingum í atvinnurekstri í vanskilum með virðisaukaskatt, staðgreiðslu opinberra gjalda, tryggingagjald og þing- og sveitarsjóðsgjöld, sem gjaldfallin voru fyrir 1. janúar 2010, gert kleift að sækja um frest til greiðsluuppgjörs á þeim vanskilum til 1. júlí 2011. Í 2. gr. greindra laga er kveðið á um þau skilyrði greiðsluuppgjörs samkvæmt lögunum að umsækjandi skuli vera í skilum með aðra skatta og gjöld en þau sem lögin taka til þegar umsókn er lögð fram, vera í skilum með skatta og gjöld sem gjaldfalla frá 1. janúar 2010 til og með 30. júní 2011, lýsa því yfir að hann muni skila inn skilagreinum og framtölum til að tryggja rétta álagningu gjalda og loks viðurkenna greiðsluskyldu vegna þeirra krafna sem frests njóta. Að þessum skilyrðum uppfylltum er tollstjóra heimilt að samþykkja útgáfu skuldabréfs til greiðslu umræddra skattskulda, sbr. ákvæði 5. gr. laganna. Fram kemur í 4. gr. laganna að frestur til greiðsluuppgjörs falli niður standi aðili ekki í skilum með greiðslu skatta og opinberra gjalda sem falla í gjalddaga eftir 1. janúar 2010. Þá fellur heimild til greiðsluuppgjörs niður ef bú aðila sem nýtur frests er tekið til gjaldþrotaskipta á tímabili frestsins. Í almennum athugasemdum við frumvarp það er varð að lögum nr. 24/2010 kemur fram að með þessum hætti verði rekstraraðilum í tímabundnum greiðsluvandræðum vegna hruns íslensku bankanna í október 2008 gefinn kostur á að koma vanskilum sínum í skil án frekari viðurlaga að ákveðnum skilyrðum uppfylltum. Samkvæmt þessu felur umrædd löggjöf í sér ákveðna leið til lúkningar ógreiddum sköttum hinn 1. janúar 2010. Með lögunum er á hinn bóginn ekki haggað við refsiákvæðum laga um staðgreiðslu opinberra gjalda og laga um virðisaukaskatt eða annarra skattalaga. Samkvæmt fyrirliggjandi gögnum var greiðsluáætlun gjaldanda hjá tollstjóra á framangreindum grundvelli felld úr gildi 20. janúar 2011 vegna vanefnda gjaldanda. Því þykir ljóst að í tilviki gjaldanda hefur ekki farið fram greiðsluuppgjör samkvæmt lögum nr. 24/2010. Að þessu athuguðu verður ekki talið að umrædd lög hafi neina þýðingu í máli þessu.
Til grundvallar niðurstöðu skattrannsóknarstjóra ríkisins um vangreidda fjárhæð virðisaukaskatts árin 2006, 2007, 2008 og 2009 liggja virðisaukaskattsskýrslur, þ.m.t. samanburðar- og leiðréttingarskýrslur virðisaukaskatts, sem gjaldandi hefur staðfest að varði sjálfstæðan rekstur sinn, sbr. skýrslutöku af gjaldanda 11. júní 2010, þar sem einnig kom fram af hálfu gjaldanda að gögnin gæfu rétta mynd af rekstri hennar. Af hálfu gjaldanda hafa engar athugasemdir verið gerðar við niðurstöður í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins. Að svo vöxnu og að virtum gögnum málsins verður því byggt á fjárhæð vangreidds virðisaukaskatts samkvæmt skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins, sbr. og kröfugerð skattrannsóknarstjóra í máli þessu.
Í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins og greinargerð með kröfugerð embættisins til yfirskattanefndar er gerð grein fyrir greiðslum gjaldanda til innheimtumanns ríkissjóðs frá því að skuldir vegna virðisaukaskatts, sem um ræðir í máli þessu, byrjuðu að myndast 5. október 2006. Þar kemur fram að á tímabilinu 5. október 2006 til og með 13. apríl 2011 voru alls greiddar til innheimtumanns ríkissjóðs 1.780.330 kr. vegna virðisaukaskatts gjaldanda. Af þeirri fjárhæð var 1.648.454 kr. ráðstafað inn á höfuðstól virðisaukaskatts, en þar af var 557.118 kr. ráðstafað inn á höfuðstól virðisaukaskatts vegna uppgjörstímabila sem mál þetta varðar, nánar tiltekið 129.993 kr. vegna uppgjörstímabilsins júlí-ágúst 2006 og 427.125 kr. vegna nóvember-desember 2009. Eins og mál þetta er lagt fyrir af hálfu skattrannsóknarstjóra ríkisins þykir rétt að greind fjárhæð vegna tímabila sem mál þetta tekur til, sem gjaldandi stóð samkvæmt framangreindu skil á áður en málið var sent yfirskattanefnd til meðferðar, komi til frádráttar fjárhæð vangreidds virðisaukaskatts samkvæmt kröfugerð skattrannsóknarstjóra ríkisins, enda er það í samræmi við það sem tíðkast hefur við meðferð hliðstæðra mála fyrir yfirskattanefnd. Samkvæmt framansögðu verður í máli þessu byggt á vangreiddum virðisaukaskatti að fjárhæð 4.777.388 kr.
Sá hluti greiðslna á umræddu tímabili, sem innheimtumaður ríkissjóðs hefur ráðstafað til greiðslu dráttarvaxta, álags og kostnaðar vegna virðisaukaskatts, nemur 131.876 kr. Þá kemur fram í gögnum málsins að greiðslur til innheimtumanns ríkissjóðs vegna opinberra gjalda gjaldanda, þ.m.t. tryggingagjalds, á þeim tíma sem hér um ræðir, námu 882.160 kr. og var innborgunum að hluta varið til greiðslu dráttarvaxta og kostnaðar. Í skýrslu skattrannsóknarstjóra kemur fram að á tímabilinu hafi gjaldandi fengið greiddar barnabætur úr ríkissjóði að fjárhæð samtals 1.202.406 kr. og hafi 862.380 kr. verið ráðstafað til greiðslu skattskulda hennar. Samkvæmt þessum upplýsingum, sem þykja vera í samræmi við fyrirliggjandi gögn, og að virtum reglum um skuldajöfnun umræddra greiðslna úr ríkissjóði, sbr. lokamálsgrein A–liðar 68. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, og þágildandi 7. gr. reglugerðar nr. 555/2004, um greiðslu barnabóta, verður ekki talið að greiðsla skattskulda með skuldajöfnun þessara greiðslna úr ríkissjóði geti haft áhrif á niðurstöðu í máli þessu. Að öðru leyti hefur engin nánari grein verið gerð fyrir umræddum greiðslum gjaldanda. Liggur þannig ekki annað fyrir varðandi greiðslur að fjárhæð 19.780 kr. (882.160 kr. – 862.380 kr.) en að um greiðslur af hálfu gjaldanda hafi verið að ræða. Aðrar greiðslur til innheimtumanns en vegna höfuðstóls virðisaukaskatts nema því samtals 151.656 kr.
Með dómi Hæstaréttar Íslands 2. október 2003 (H 2003:3178), sem varðar hliðstætt mál, var því hafnað að greiðslur, sem innheimtumaður hefur ráðstafað upp í álag, dráttarvexti og kostnað, geti haft áhrif á sakarmat og komið með beinum hætti til frádráttar skattskuld sem viðurlagaákvörðun tekur til. Ekki verður talið að breyting með lögum nr. 134/2005 á refsiákvæðum laga nr. 50/1988 haggi þessari dómaframkvæmd. Með breytingalögum þessum er hins vegar skýrt kveðið á um það að greiðslur skattaðila á verulegum hluta skattfjárhæðar geti að uppfylltum ákveðnum skilyrðum leitt til þess að ákvæði um lágmark sektarrefsingar eigi ekki við. Samkvæmt dómum Hæstaréttar Íslands 30. mars 2006 í málunum nr. 428/2005 og 469/2005 ber að taka í þessu sambandi tillit til innborgana sem ráðstafað hefur verið til greiðslu álags vegna vangreiddrar staðgreiðslu opinberra gjalda starfsmanna og vangreidds virðisaukaskatts, svo og skuli fara á sama hátt með greiðslur vegna staðgreiðslu opinberra gjalda þess fyrirsvarsmanns sem refsiábyrgð sætir. Ekki verður annað séð en að líta megi með hliðstæðum hætti til greiðslna viðkomandi skattaðila sem innheimtumaður hefur ráðstafað upp í dráttarvexti og kostnað, og eftir atvikum til greiðslu á opinberum gjöldum, enda er það í samræmi við úrskurðaframkvæmd fyrir gildistöku laga nr. 134/2005, sbr. og fyrrgreindan dóm Hæstaréttar frá árinu 2003 og aðra dóma í hliðstæðum málum, m.a. H 2000:2387. Eins og mál þetta liggur fyrir þykir því mega taka tillit til fyrrgreindra greiðslna gjaldanda að fjárhæð 151.656 kr.
Samkvæmt framanrituðu þykir nægilega komið fram með stoð í gögnum málsins og framburði gjaldanda við skýrslutöku hjá skattrannsóknarstjóra ríkisins 11. maí 2010 að gjaldandi hafi vanrækt skyldur sínar, sem mælt er fyrir um í 1. mgr. 15. gr. og 1. og 2. mgr. 24. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, til að standa á tilskildum tíma skil á innheimtum virðisaukaskatti að fjárhæð 4.777.388 kr. vegna uppgjörstímabilanna júlí-ágúst, september-október og nóvember-desember 2006 og allra uppgjörstímabila virðisaukaskatts árin 2007, 2008 og 2009. Vegna þeirra skýringa gjaldanda að fjárhagsörðugleikar hafi valdið þeim vanskilum á virðisaukaskatti sem í málinu greinir skal tekið fram að ekki telst tæk varnarástæða að fé hafi ekki verið til í rekstri gjaldanda til að standa skil á umræddum gjöldum, sbr. m.a. fyrrnefndan dóm Hæstaréttar Íslands frá 30. mars 2000 (H 2000:1422).
Með vísan til þess sem rakið hefur verið telst fullnægt þeim huglægu refsiskilyrðum sem fram koma í 1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, sbr. 3. gr. laga nr. 42/1995, og ber að ákvarða gjaldanda, A, sekt samkvæmt þessum lagaákvæðum vegna vanrækslu á skilum virðisaukaskatts sem að framan greinir.
Eins og lög nr. 50/1988 hljóða eftir breytingar, sem á þeim voru gerðar með lögum nr. 42/1995, skal sekt aldrei vera lægri en sem nemur tvöfaldri þeirri skattfjárhæð sem vanrækt var greiðsla á, þó að teknu tilliti til álags. Samkvæmt breytingu á greindum lögum með lögum nr. 134/2005 eiga fésektarákvæði þessi þó ekki við hafi brot einskorðast við að standa ekki skil á réttilega tilgreindum virðisaukaskatti samkvæmt virðisaukaskattsskýrslu, enda hafi verið gerð skil á verulegum hluta skattfjárhæðar eða málsbætur eru miklar. Í tilviki gjaldanda er til þess að líta að virðisaukaskattsskýrslur, eftir atvikum samanburðar- og leiðréttingarskýrslur virðisaukaskatts, liggja fyrir vegna allra uppgjörstímabila sem málið varðar og eru fjárhæðir í málinu byggðar á þeim. Sem fyrr segir verður lagt til grundvallar að greiðslur til innheimtumanns ríkissjóðs vegna virðisaukaskatts, sem hér beri að líta til, hafi numið 151.656 kr. Að teknu tilliti til innborgunar á höfuðstól svara greiðslur vegna virðisaukaskatts til vangreidds virðisaukaskatts gjaldanda fyrsta uppgjörstímabil virðisaukaskatts sem málið varðar og hluta fjárhæðar annars tímabilsins sem samkvæmt dómaframkvæmd Hæstaréttar Íslands, sbr. fyrrgreinda dóma frá 30. mars 2006, verður þó ekki talinn verulegur hluti fjárhæðarinnar. Verður því talið að sú undantekning frá fésektarlágmarki, sem mælt er fyrir um í lögum nr. 134/2005, taki til vanskila á virðisaukaskatti að fjárhæð 20.000 kr. umrætt uppgjörstímabil. Ekki liggur annað fyrir en að vangreiðsla á virðisaukaskatti vegna annarra tímabila hafi fyrst og fremst stafað af erfiðleikum í rekstri gjaldanda. Hins vegar varðar mál þetta vanskil á virðisaukaskatti að ekki óverulegri fjárhæð og vegna langs tímabils. Að þessu virtu og með vísan til greindrar dómaframkvæmdar verður því ekki talið að skilyrði um miklar málsbætur, sbr. ákvæði laga nr. 134/2005, eigi hér við. Samkvæmt þessu gilda lágmarksákvæði 1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988 um vanskil virðisaukaskatts að fjárhæð 4.757.388 kr.
Samkvæmt framansögðu og að teknu tilliti til álags samkvæmt 2. mgr. 27. gr. laga nr. 50/1988 þykir sekt gjaldanda hæfilega ákveðin 9.000.000 kr. til ríkissjóðs.
Úrskurðarorð:
Gjaldandi, A, greiði sekt að fjárhæð 9.000.000 kr. til ríkissjóðs.
