Úrskurður yfirskattanefndar nr. 332/2015
Úrskurður nr. 332/2015
ÚRSKURÐUR YFIRSKATTANEFNDAR
Ár 2015, miðvikudaginn 2. desember, er tekið fyrir mál nr. 163/2015; krafa skattrannsóknarstjóra ríkisins um að A, kt. [...], verði gerð sekt vegna meintra brota á skattalögum. Í málinu úrskurða Sverrir Örn Björnsson, Þórarinn Egill Þórarinsson og Bjarnveig Eiríksdóttir. Upp er kveðinn svofelldur
ú r s k u r ð u r :
I.
Með bréfi, dags. 14. júlí 2015, hefur skattrannsóknarstjóri ríkisins krafist þess að yfirskattanefnd taki til sektarmeðferðar mál A, kt. [...], fyrir brot á lögum nr. 90/2003, um tekjuskatt, og lögum nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga, beggja með áorðnum breytingum, framin vegna tekjuáranna 2006, 2007, 2008 og 2010.
Í bréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins segir:
„A er gefið að sök eftirfarandi:
Skil á efnislega röngum skattframtölum. Vanframtaldar tekjur.
A er gefið að sök að hafa, jafnvel af ásetningi, en í það minnsta af stórkostlegu hirðuleysi, staðið skattyfirvöldum skil á efnislega röngum skattframtölum gjaldárin 2007, 2008, 2009 og 2011, vegna tekjuáranna 2006, 2007, 2008 og 2010. Með framangreindri háttsemi vanframtaldi A tekjur sínar, samtals að fjárhæð kr. 25.082.892, sem eru til komnar vegna starfa hans við sjómennsku hjá erlendu félögunum X, Y og Z.
Leiddi háttsemi A til ákvörðunar lægri tekjuskatts- og útsvarsstofns hans en vera bar gjaldárin 2007, 2008, 2009 og 2011, vegna tekjuáranna 2006, 2007, 2008 og 2010, og þar með ákvörðunar lægri tekjuskatts og útsvars, svo sem hér greinir:
Vanframtaldar tekjur, tekjuskattur og útsvar af vanframtöldum tekjum:
| Tekjuár | Vanframtaldar tekjur, kr. | Tekjuskattur af vanframtöldum tekjum, kr. Fjárhæðir samkvæmt niðurstöðum endurákvörðunar ríkisskattstjóra, dags. 16. maí 2014, að frádregnum tekjuskatti af álagi. | Útsvar af vanframtöldum tekjum, kr. Fjárhæðir samkvæmt niðurstöðum endurákvörðunar ríkisskattstjóra, dags. 16. maí 2014, að frádregnu útsvari af álagi. |
| 2006 | 5.790.544 | 1.184.813 Tekjuskattur af álagi á hækkun stofns dreginn frá heildarhækkun tekjuskatts samkvæmt endurákvörðun: 1.528.627 kr. – 1.447.636 kr. * 0,2375 = 1.184.813 kr. | 754.508 Útsvar af álagi á hækkun stofns dregið frá heildarhækkun útsvars samkvæmt endurákvörðun: 943.135 kr. – 1.447.636 kr. * 0,1303 = 754.508 kr. |
| 2007 | 6.124.738 | 663.025 Tekjuskattur af álagi á hækkun stofns dreginn frá heildarhækkun tekjuskatts samkvæmt endurákvörðun: 1.011.369 kr. - 1.531.184 kr. * 0,2275 = 663.025 kr. | 798.054 Útsvar af álagi á hækkun stofns dregið frá heildarhækkun útsvars samkvæmt endurákvörðun: 997.567 kr. – 1.531.184 kr. * 0,1303 = 798.054 kr. |
| 2008 | 4.335.758 | 986.385 Tekjuskattur af álagi á hækkun stofns dreginn frá heildarhækkun tekjuskatts samkvæmt endurákvörðun: 1.232.981 kr. – 1.083.939 kr. * 0,2275 = 986.385 kr. | 564.950 Útsvar af álagi á hækkun stofns dregið frá heildarhækkun útsvars samkvæmt endurákvörðun: 706.187 kr. – 1.083.939 kr. * 0,1303 = 564.950 kr. |
| 2010 | 8.831.852 | 2.123.771 Tekjuskattur af álagi á hækkun stofns dreginn frá heildarhækkun tekjuskatts samkvæmt endurákvörðun: 2.852.399 kr. – 2.207.963 kr. * 0,3300 = 2.123.771 kr. | 1.172.870 Útsvar af álagi á hækkun stofns dregið frá heildarhækkun útsvars samkvæmt endurákvörðun: 1.466.087 kr. – 2.207.963 kr. * 0,1328 = 1.172.870 kr. |
| Samtals kr. | 25.082.892 | 4.957.994 | 3.290.382 |
Sú háttsemi A sem lýst hefur verið hér að framan brýtur í bága við ákvæði 90. gr., sbr. 1. tölul. A. liðar 7. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, sbr. 22. gr., 19. gr. og 1. mgr. 21. gr. laga nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga, beggja með áorðnum breytingum.
Varðar framanlýst háttsemi A sekt samkvæmt 1. mgr. 109. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, sbr. og 2. mgr. 22. gr. laga nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga, beggja með áorðnum breytingum.
Með framangetinni endurákvörðun ríkisskattstjóra á stofni A til tekjuskatts og útsvars gjaldárin 2007, 2008, 2009 og 2011, dags. 16. maí 2014, hefur A verið gert að sæta álagningu tekjuskatts og útsvars á álag á vangoldinn skattstofn samkvæmt 108. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, með áorðnum breytingum, samtals kr. 2.489.977, er komi til frádráttar við ákvörðun sektarfjárhæðar.
Þess er krafist að A verði með úrskurði yfirskattanefndar gert að sæta sekt í samræmi við framangreint. “
Af hálfu skattrannsóknarstjóra ríkisins er málavöxtum lýst í greinargerð, dags. 14. júlí 2015, sem fylgdi kröfugerðinni.
II.
Með bréfi yfirskattanefndar, dags. 14. júlí 2015, var gjaldanda veitt færi á að skila vörn í tilefni af framangreindri kröfugerð skattrannsóknarstjóra ríkisins eða tilkynna sérstaklega ef hann vildi ekki hlíta því að yfirskattanefnd afgreiddi mál hans og yrði málið þá endursent skattrannsóknarstjóra ríkisins sem tæki ákvörðun um hvort því yrði vísað til opinberrar rannsóknar, sbr. 4. mgr. 110. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt.
Með bréfi, dags. 10. september 2015, hefur umboðsmaður gjaldanda lagt fram vörn í málinu. Í bréfinu er krafist sýknu af hálfu gjaldanda. Ekkert hafi komið fram í gögnum málsins sem styðji niðurstöðu skattrannsóknarstjóra ríkisins um að gjaldandi hafi skilað efnislega röngum skattframtölum fyrir tekjuárin 2006, 2007, 2008 og 2010 með því að vantelja tekjur sínar, en gjaldandi hafi lagt fram gögn sem sýni skil á skattgreiðslum til opinberra aðila í heimaríki hans. Þá verði gjaldanda ekki gerð sekt tvisvar vegna sömu brota, sbr. m.a. 4. gr. 7. viðauka við mannréttindasáttmála Evrópu, sbr. og lög nr. 62/1994, en gjaldanda hafi þegar verið refsað fyrir skattalagabrot með ákvörðun ríkisskattstjóra um að gera honum álag á endurákvarðaða skatta og hafi sú ákvörðun verið staðfest af yfirskattanefnd með úrskurði nefndarinnar hinn 8. júlí 2015 í máli nr. 206/2015. Vísar umboðsmaður gjaldanda einnig til álita umboðsmanns Alþingis nr. 5925/2010, 5926/2010 og 5927/2010 í þessu sambandi. Þá áréttar umboðsmaður gjaldanda að saknæmisskilyrði um ásetning eða stórkostlegt hirðuleysi séu ekki uppfyllt í tilviki gjaldanda.
III.
1. Með bréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins, dags. 14. júlí 2015, er gerð sú krafa að gjaldanda, A, verði gerð sekt samkvæmt þargreindum ákvæðum 109. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, þar sem hann hafi staðið skil á röngum skattframtölum árin 2007, 2008, 2009 og 2011 með því að vanrækja að telja fram í umræddum skattframtölum tekjur frá X, Z og Y tekjuárin 2006, 2007, 2008 og 2010. Gjaldandi hefur lagt fram athugasemdir sínar í tilefni af sektarkröfu skattrannsóknarstjóra ríkisins.
2. Sektarkrafa skattrannsóknarstjóra ríkisins í máli þessu er byggð á niðurstöðum rannsóknar embættisins á skattskilum gjaldanda vegna tekjuáranna 2006, 2007, 2008, 2009 og 2010, sbr. skýrslu um rannsóknina, dags. 20. desember 2013. Rannsókn þessi hófst formlega hinn 4. maí 2012. Vegna rannsóknarinnar kom gjaldandi til skýrslutöku hjá skattrannsóknarstjóra ríkisins 28. ágúst 2013, en skýrslur voru einnig teknar af B hinn 5. apríl 2013 og C hinn 4. desember 2012 og 16. apríl 2013 vegna málsins. Var rannsókn í máli gjaldanda einkum byggð á upplýsingum sem fram komu við skýrslutökur þessar, auk þess sem byggt var á upplýsingum frá fjármálastofnunum, upplýsingum úr upplýsingakerfum skattyfirvalda, gögnum frá Þjóðskrá Íslands, gögnum frá W ehf., gögnum frá ferðaskrifstofunni Æ ehf., gögnum frá greiðslukortafyrirtækjum og gögnum frá Ö ehf. Með bréfi, dags. 22. nóvember 2013, sendi skattrannsóknarstjóri gjaldanda skýrslu um rannsóknina, dags. sama dag, sem þá lá fyrir, og gaf honum kost á að tjá sig um efni hennar. Hinn 6. desember 2013 lagði umboðsmaður gjaldanda fram bréflegar athugasemdir við skýrsluna. Í framhaldi af þessu tók skattrannsóknarstjóri ríkisins saman nýja skýrslu um rannsóknina, dags. 20. desember 2013, sem var efnislega samhljóða hinni fyrri að viðbættum kafla um lok rannsóknarinnar þar sem tekið var fram að framkomin andmæli þættu ekki gefa tilefni til breytinga á skýrslunni.
Í skýrslunni voru helstu niðurstöður rannsóknarinnar dregnar saman með svofelldum hætti:
„Niðurstöður rannsóknar skattrannsóknarstjóra á tekjum og skattskilum skattaðila vegna tekjuáranna 2006 til og með 2010 eru eftirfarandi:
·1 Staðið hefur verið skil á skattframtölum skattaðila vegna tekjuáranna 2006 til og með 2010.
·2 Að mati skattrannsóknarstjóra var skattalegt heimilisfesti skattaðila á Íslandi á rannsóknartímanum.
·3 Skattaðili ber því ótakmarkaða skattskyldu hér á landi.
·4 Skattaðili hefur vantalið tekjur á skattframtölum vegna tekjuáranna 2006 til og með 2010.“
Samkvæmt tölulegum niðurstöðum skýrslunnar, sem gerð var grein fyrir í töflu í niðurstöðukafla skýrslunnar, voru vantaldar tekjur gjaldanda taldar nema 5.790.544 kr. árið 2006, 6.124.738 kr. árið 2007, 4.335.758 kr. árið 2008 og 8.831.852 kr. árið 2010, eða samtals 25.082.892 kr.
Af hálfu skattrannsóknarstjóra ríkisins var mál gjaldanda sent ríkisskattstjóra til meðferðar, sbr. 6. mgr. 103 gr., sbr. 3. mgr. 101. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, sbr. bréf skattrannsóknarstjóra, dags. 23. desember 2013. Á grundvelli rannsóknar skattrannsóknarstjóra ríkisins og í framhaldi af boðunarbréfi ríkisskattstjóra til gjaldanda, dags. 28. febrúar 2014, tók ríkisskattstjóri áður álögð opinber gjöld gjaldanda gjaldárin 2007, 2008, 2009 og 2011 til endurákvörðunar með úrskurði um endurákvörðun, dags. 16. maí 2014. Samkvæmt úrskurðinum hækkaði tekjuskatts- og útsvarsstofn gjaldanda úr 1.217.714 kr. í 7.008.258 kr. eða um 5.790.544 kr. gjaldárið 2007, úr 0 kr. í 6.124.738 kr. gjaldárið 2008, úr 5.582.689 kr. í 9.918.447 kr. eða um 4.335.758 kr. gjaldárið 2009 og úr 2.296.239 kr. í 11.128.091 kr. eða um 8.831.852 kr. gjaldárið 2011. Í úrskurðinum kom fram að um væri að ræða vantaldar launatekjur gjaldanda frá þremur erlendum félögum: X, Z og Y. Ríkisskattstjóri bætti 25% álagi á vanframtalinn skattstofn gjaldanda samkvæmt heimild í 2. mgr. 108. gr. laga nr. 90/2003.
Umboðsmaður gjaldanda skaut úrskurði ríkisskattstjóra um endurákvörðun til yfirskattanefndar með kæru, dags. 15. júlí 2014. Samkvæmt kærunni var þess krafist að úrskurður ríkisskattstjóra yrði felldur úr gildi og til vara að heimilaður yrði frádráttur vegna skattgreiðslna sem hefðu verið inntar af hendi til þarlendra yfirvalda, sbr. 5. mgr. 119. gr. laga nr. 90/2003. Til þrautavara var þess krafist að álagsbeiting yrði felld niður. Þá var gerð krafa um að gjaldanda yrði ákvarðaður málskostnaður til greiðslu úr ríkissjóði. Með úrskurði yfirskattanefndar nr. 206/2015, sem kveðinn var upp 8. júlí 2015, var kærunni vísað frá að því leyti sem hún varðaði skattalega heimilisfesti gjaldanda, en að öðru leyti var kröfum gjaldanda hafnað.
3. Fram kemur í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins, dags. 20. desember 2013, að gjaldandi hafi staðið skil á skattframtölum vegna tekjuáranna 2006 til og með 2010. Er rakið að gjaldandi hafi talið fram launatekjur að fjárhæð 1.268.452 kr. frá tveimur íslenskum aðilum í skattframtali vegna tekjuársins 2006, en engar launatekjur hefðu verið taldar fram í skattframtali vegna tekjuársins 2007. Þá hafi gjaldandi talið fram launatekjur að fjárhæð 5.815.302 kr. frá einum íslenskum aðila í skattframtali vegna tekjuársins 2008 og launatekjur að fjárhæð 10.583.294 kr. frá þremur íslenskum aðilum í skattframtali vegna tekjuársins 2009, en að auki hefði gjaldandi talið fram dagpeninga og hlunnindi að fjárhæð 81.447 kr. það ár. Í skattframtali vegna tekjuársins 2010 hefði gjaldandi svo talið fram 1.341.915 kr. frá einum aðila ásamt því sem hann hefði fengið greiðslur úr fæðingarorlofssjóði að fjárhæð 1.050.000 kr. á árinu. Þá er rakið að gjaldandi hafi fengið samtals 1.877.017 kr. í formi vaxtabóta, barnabóta og sérstakrar vaxtaniðurgreiðslu á rannsóknartímabilinu.
Við skýrslutöku af gjaldanda 28. ágúst 2013 kvaðst gjaldandi hafa starfað sem sjómaður fyrir utan strendur M á rannsóknartímabilinu, nánar tiltekið sem trollmeistari á skipunum G á árunum 2007-2008 og V frá árinu 2010. Sagði gjaldandi að í upphafi hefði D ráðið hann til starfa en E hefði ráðið gjaldanda til starfa á árinu 2010. Við skýrslutökuna neitaði gjaldandi að svara nokkru varðandi tekjuárið 2006 og vísaði í yfirlýsingu sem gjaldandi las upp við skýrslutökuna þess efnis að gjaldanda hefði ekki verið gerð grein fyrir því að rannsókn væri hafin á skattskilum hans fyrr en við umrædda skýrslutöku og væri tímafrestur til rannsóknar á skattskilum gjaldanda vegna tekjuársins 2006 því liðinn, sbr. 3. mgr. 97. gr. laga nr. 90/2003. Við skýrslutökuna voru lögð fyrir gjaldanda yfirlit yfir bankareikninga hans nr. 544-38-100349 og 140-26-31911, en samkvæmt yfirlitunum fékk gjaldandi greiddar samtals 4.096.171 kr. árið 2006, 6.124.738 kr. árið 2007, 4.335.758 kr. árið 2008 og 8.831.852 kr. árið 2010 frá Z, Y og X, auk þess sem gjaldandi fékk þrjár greiðslur erlendis frá að fjárhæð samtals 1.694.373 kr. inn á bankareikning nr. [...] á árinu 2006 þar sem ekki var upplýst um hver greiðandinn væri. Vildi gjaldandi sem fyrr segir ekki tjá sig um greiðslur inn á bankareikninga sína á árinu 2006 en staðfesti að greiðslur að fjárhæð 6.124.738 kr. inn á bankareikning nr. [...] frá Z og Y árið 2007 og 4.335.758 kr. frá Y árið 2008 hefðu verið greiðslur launa vegna starfa hans erlendis. Þá staðfesti gjaldandi að greiðslur að fjárhæð 8.831.852 kr. inn á bankareikning hans nr. [...] hefðu verið launagreiðslur frá X. Sagði gjaldandi að ekki hefði verið gerður starfssamningur milli hans og útgerðaraðila og hefði hann fengið greitt fyrir hvern dag. Hefði hann fengið um 450 bandaríkjadali á dag árið 2007 en svo hefði kaupið hækkað með tímanum og á árinu 2010 hefði hann fengið um 600 bandaríkjadali á dag. Við skýrslutökuna sagði gjaldandi aðspurður að launagreiðandi sinn hefði séð um að standa skil á sköttum fyrir hann í M. Hefði gjaldandi samið um útborguð laun og hefði vinnuveitandi séð um útgjöld, s.s. ferða- og gistikostnað og önnur gjöld.
Við skýrslutöku af C, eiganda W ehf., sem fram fór 16. apríl 2013, greindi C frá því að sjómennirnir hefðu starfað sem verktakar fyrir erlend fyrirtæki og því hefði ekki verið haldið eftir staðgreiðslu af launum þeirra hér á landi. Hið sama kom fram við skýrslutöku af B, fyrirsvarsmanni T hf., hinn 5. apríl 2013. Í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins er rakið að á milli X og W ehf. hafi verið þjónustusamningur og hefðu aðilar tengdir W ehf. séð um ýmis mál varðandi verktaka hjá X. Þá lægi fyrir að T hf. (áður Ó hf.) væri umboðsaðili Z á Íslandi og N ehf. væri íslenskur umboðsaðili Y.
Í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins er sérstakur kafli um rannsókn á skattalegri heimilisfesti gjaldanda. Rekur skattrannsóknarstjóri ákvæði 1. og 2. mgr. 1. gr. laga nr. 90/2003, sem og 1. gr. laga nr. 21/1990, um lögheimili, og þá niðurstöðu rannsóknarinnar að gjaldandi hafi haft fasta búsetu á Íslandi allan rannsóknartímann, sbr. 1. gr. lögheimilislaga nr. 21/1990, og beri því ótakmarkaða skattskyldu á Íslandi á tímabilinu, sbr. 1. tölul. 1. mgr. 1. gr. laga nr. 90/2003.
Niðurstaða rannsóknar skattrannsóknarstjóra ríkisins var sú að gjaldandi hefði vantalið tekjur frá Z, Y og X í skattframtölum árin 2007, 2008, 2009 og 2011 að fjárhæð 5.790.544 kr. tekjuárið 2006, 6.124.738 kr. tekjuárið 2007, 4.335.758 kr. tekjuárið 2008 og 8.831.852 kr. tekjuárið 2010. Ekki væri um að ræða erlendar tekjur á tekjuárinu 2009.
4. Til stuðnings kröfu sinni um að sektarkröfu skattrannsóknarstjóra ríkisins verði hafnað vísar umboðsmaður gjaldanda m.a. til þess að vegna ákvæða 1. mgr. 4. gr. 7. viðauka við mannréttindasáttmála Evrópu verði gjaldanda, sem gert hafi verið að sæta álagi á vantalda skattstofna samkvæmt þargreindum ákvæðum skattalaga, ekki gerð refsing samkvæmt refsiákvæðum sömu laga vegna sömu háttsemi. Hvað þessa viðbáru varðar skal tekið fram að í dómaframkvæmd Hæstaréttar Íslands hefur það ekki verið talið fara í bága við bann við endurtekinni málsmeðferð að manni, sem sætt hefur álagsbeitingu vegna vantalins skattstofns, sé síðan í öðru máli gerð refsing vegna brots á viðkomandi skattalögum, sbr. dóm Hæstaréttar frá 5. júní 2014 í máli nr. 538/2013, sbr. einnig dóma réttarins frá 22. september 2010 í máli nr. 371/2010, 23. janúar 2014 í máli nr. 323/2013, 15. maí 2014 í máli nr. 465/2013 og 22. maí 2014 í máli nr. 416/2013. Verður málinu því ekki vísað frá yfirskattanefnd á þessum grundvelli.
5. Í máli því, sem hér er til meðferðar, er um að tefla kröfugerð um ákvörðun sektar á hendur gjaldanda samkvæmt þar tilgreindum ákvæðum 109. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, sem gera ráð fyrir því að sektarákvörðun sé bundin þeirri skattfjárhæð sem undan var dregin. Verður því að taka afstöðu til þess hvort skattrannsóknarstjóri ríkisins hafi með skattrannsókn sinni sýnt fram á hverju skattfjárhæð, sem undan var dregin, hafi að minnsta kosti numið. Allan vafa í því sambandi verður að meta gjaldanda í hag, sbr. grundvallarreglu 108. gr. laga nr. 88/2008, um meðferð sakamála.
Við skýrslutöku hjá skattrannsóknarstjóra ríkisins staðfesti gjaldandi að greiðslur sem hann hefði fengið inn á bankareikninga sína á Íslandi frá Z, Y og X á árunum 2007 til og með 2010 hefðu verið launagreiðslur vegna vinnu hans fyrir þessi félög, en gjaldandi neitaði sem fyrr segir að tjá sig um erlendar greiðslur inn á bankareikninga hans á árinu 2006. Engar skýringar hafa þannig komið fram um erlendar greiðslur til gjaldanda á árinu 2006 en gjaldandi fékk greiddar samtals 4.096.171 kr. frá Z á árinu, auk þess sem gjaldandi fékk þrjár greiðslur á árinu þar sem greiðandi er ekki þekktur, nánar tiltekið greiðslu að fjárhæð 665.254 kr. 3. október 2006, 938.007 kr. 2. nóvember 2006 og 91.112 kr. 4. desember 2006. Tekið skal fram hvað varðar síðastnefndu greiðslurnar að þær eru að öðru leyti ekki frábrugðnar öðrum greiðslum í málinu hvað varðar fjárhæðir og tímasetningu og bera ekki annað með sér en að vera launagreiðslur vegna starfa gjaldanda erlendis haustið 2006, en ekki er öðrum greiðslum til að dreifa varðandi greint tímabil.
Af hálfu gjaldanda er því borið við í málinu að ekki hafi verið um vantaldar tekjur að ræða, enda hafi gjaldandi staðið skil á sköttum vegna erlendra launagreiðslna í M. Tekið skal fram að í skattamáli gjaldanda, sem lauk með úrskurði yfirskattanefndar nr. 206/2015, var kröfum gjaldanda um lækkun á tekjuskattsstofni hans vegna skattgreiðslna erlendis, sbr. 5. mgr. 119. gr. laga nr. 90/2003, hafnað, enda lægju engin nákvæm gögn fyrir í málinu um skattgreiðslur gjaldanda í M frá þar til bærum yfirvöldum. Með úrskurðinum var talið að skattleggja bæri sem laun hjá gjaldanda umræddar erlendar greiðslur inn á bankareikninga hans að fjárhæð 5.790.544 kr. árið 2006, 6.124.738 kr. árið 2007, 4.335.758 kr. árið 2008 og 8.831.852 kr. árið 2010.
Eins og málið liggur fyrir samkvæmt framansögðu verður ekki talið að neitt hafi komið fram sem gefur tilefni til annars en að byggja í máli þessu um sektarákvörðun á hendur gjaldanda á niðurstöðu í skýrslu skattrannsóknarstjóra um fjárhæð vantalinna tekna gjaldanda.
Fullsannað þykir samkvæmt því sem að framan er rakið og að öðru leyti með stoð í gögnum málsins að gjaldandi, A, hafi ekki gert grein fyrir skattskyldum tekjum samkvæmt 1. tölul. A-liðar 7. gr. laga nr. 90/2003 að fjárhæð 5.790.544 kr. í skattframtali árið 2007, 6.124.738 kr. í skattframtali árið 2008, 4.335.758 kr. í skattframtali árið 2009 og 8.831.852 kr. í skattframtali árið 2010. Eins og atvikum málsins er háttað samkvæmt framansögðu verður talið að fullnægt sé í tilviki gjaldanda þeim huglægu refsiskilyrðum sem fram koma í 109. gr. laga nr. 90/2003. Hinar röngu upplýsingar í skattframtölum gjaldanda leiddu til lægri álagningar opinberra gjalda hans en vera bar gjaldárin 2007, 2008, 2009 og 2011, þannig að brot gjaldanda varða við 1. mgr. 109. gr. laga nr. 90/2003, sbr. og 2. mgr. 22. gr. laga nr. 4/1995. Nánar tiltekið nam vanálagður tekjuskattur 1.184.813 kr. gjaldárið 2007, 663.025 kr. gjaldárið 2008, 986.385 kr. gjaldárið 2009 og 2.123.771 kr. gjaldárið 2011 og vanálagt útsvar 754.508 kr. fyrsta árið, 798.054 kr. annað árið, 564.950 kr. þriðja árið og 1.172.870 kr. fjórða árið.
Ákvarða ber gjaldanda, A, sekt samkvæmt framangreindum ákvæðum 1. mgr. 109. gr. laga nr. 90/2003. Samkvæmt breytingum á refsiákvæðum skattalaga, sem gerðar voru með lögum nr. 42/1995 og tóku gildi 9. mars 1995, skal sekt aldrei vera lægri en sem nemur tvöfaldri þeirri skattfjárhæð sem undan var dregin, þó að teknu tilliti til álags. Að þessu virtu og málsatvikum að öðru leyti og að teknu tilliti til álags samkvæmt 2. mgr. 108. gr. laga nr. 90/2003 þykir sekt gjaldanda hæfilega ákveðin 10.000.000 kr. til ríkissjóðs og 6.600.000 kr. til bæjarsjóðs Hafnarfjarðar.
Úrskurðarorð:
Gjaldandi, A, greiði sekt að fjárhæð 10.000.000 kr. til ríkissjóðs og 6.600.000 kr. til bæjarsjóðs Hafnarfjarðar.
