Úrskurður yfirskattanefndar nr. 317/2011
Úrskurður nr. 317/2011
ÚRSKURÐUR YFIRSKATTANEFNDAR
Ár 2011, miðvikudaginn 28. september, er tekið fyrir mál nr. 343/2010; krafa skattrannsóknarstjóra ríkisins um að A, kt. [...], og B, kt. [...], verði gerð sekt vegna meintra brota á skattalögum. Í málinu úrskurða Ólafur Ólafsson, Sverrir Örn Björnsson og Valdimar Guðnason. Upp er kveðinn svofelldur
ú r s k u r ð u r :
I.
Með bréfi, dags. 2. desember 2010, hefur skattrannsóknarstjóri ríkisins krafist þess að yfirskattanefnd taki til sektarmeðferðar mál A, kt. [...], og B, kt. [...], fyrir brot á lögum nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda, með áorðnum breytingum, framin vegna rekstrarársins 2008.
Í bréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins segir:
„A, sem meðstjórnanda, framkvæmdastjóra og prókúruhafa og B, sem meðstjórnanda og prókúruhafa X ehf., (þrotabú), er gefið að sök eftirfarandi:
Vangoldin afdregin staðgreiðsla opinberra gjalda. Vanræksla á afhendingu skilagreina á lögmæltum tíma.
A og B er gefið að sök að hafa, fyrir hönd X ehf., vanrækt að standa innheimtumanni ríkissjóðs skil á afdreginni staðgreiðslu opinberra gjalda launamanna X ehf. vegna greiðslutímabilanna febrúar til og með nóvember rekstrarárið 2008. Þá er þeim gefið að sök að hafa vanrækt að standa skil á skilagreinum vegna staðgreiðslu opinberra gjalda, vegna greiðslutímabilanna júlí, september, október og nóvember rekstrarárið 2008 á lögmæltum tíma, fyrir hönd félagsins. Vangoldin afdregin skilaskyld staðgreiðsla opinberra gjalda launamanna X ehf., vegna framangreindra greiðslutímabila, nemur samtals kr. 8.839.238, að teknu tilliti til afdreginnar staðgreiðslu af vangreiddum launum og staðgreiðslu af launum fyrrum fyrirsvarsmanns skattaðila. Fjárhæðin sundurliðast svo sem hér greinir:
| Rekstrarár | Greiðslu-tímabil | Vangoldin skilaskyld staðgreiðsla kr. | Afdregin staðgreiðsla fyrirsvarsmanns skattaðila |
Staðgr. af vangoldnum launum |
Vangoldin skilaskyld staðgreiðsla kr. |
| 2008 | febrúar | 1.282.001 | 177.306 | 0 | 1.104.695 |
| 2008 | mars | 1.495.231 | 177.306 | 0 | 1.317.925 |
| 2008 | apríl | 1.686.656 | 177.306 | 0 | 1.509.350 |
| 2008 | maí | 1.344.083 | 177.306 | 0 | 1.166.777 |
| 2008 | júní | 931.780 | 0 | 0 | 931.780 |
| 2008 | júlí | 1.247.101 | 118.204 | 0 | 1.128.897 |
| 2008 | ágúst | 587.762 | 0 | 0 | 587.762 |
| 2008 | september | 659.151 | 0 | 57.461 | 601.690 |
| 2008 | október | 456.666 | 0 | 39.533 | 417.133 |
| 2008 | nóvember | 73.229 | 0 | 0 | 73.229 |
| Samtals kr. | 9.763.660 | 827.428 | 96.944 | 8.839.238 |
Það er mat skattrannsóknarstjóra ríkisins, byggt á gögnum málsins, að þetta hafi A og B gert á saknæman hátt, að því er frekast verður séð af ásetningi eða í það minnsta af stórkostlegu hirðuleysi.
Telst þessi háttsemi A og B brjóta í bága við ákvæði 1. og 2. mgr. 20. gr., sbr. 1. og 2. mgr. 15. gr. og 1. mgr. 16. gr. laga nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda, með áorðnum breytingum, sbr. aðalreglur 1.-3. gr., 1. tl. 5. gr., 1. mgr. 7. gr og 1. og 3. mgr. 8. gr. þeirra laga.
Framangreind háttsemi varða A og B sekt samkvæmt 2. mgr. 30. gr. laga nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda, með áorðnum breytingum.
Þess er krafist að A og B verði með úrskurði yfirskattanefndar gert að sæta sekt í samræmi við framangreint.“
Af hálfu skattrannsóknarstjóra ríkisins er málavöxtum lýst í greinargerð, dags. 2. desember 2010, sem fylgdi kröfugerðinni.
II.
Með bréfi yfirskattanefndar, dags. 8. desember 2010, var gjaldendum veitt færi á að skila vörn í tilefni af framangreindri kröfugerð skattrannsóknarstjóra ríkisins eða tilkynna sérstaklega ef þeir vildu ekki hlíta því að yfirskattanefnd afgreiddi mál þeirra og yrði málið þá endursent skattrannsóknarstjóra ríkisins sem tæki ákvörðun um hvort því yrði vísað til opinberrar rannsóknar, sbr. 4. mgr. 41. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt. Engar athugasemdir hafa borist frá gjaldendum.
III.
Með bréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins, dags. 2. desember 2010, er gerð sú krafa að gjaldendum, A og B, verði gerð sekt samkvæmt þargreindum ákvæðum 30. gr. laga nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda, með því að þeir hafi sem fyrirsvarsmenn X ehf. (nú þrotabú), vanrækt að standa skil á afdreginni staðgreiðslu opinberra gjalda launamanna félagsins tiltekin greiðslutímabil árið 2008. Gjaldendur hafa átt þess kost að koma að vörnum fyrir yfirskattanefnd í tilefni af sektarkröfu skattrannsóknarstjóra ríkisins, en engar athugasemdir hafa borist. Þar sem gjaldendur hafa ekki gert athugasemdir við meðferð máls þessa fyrir yfirskattanefnd verður að líta svo á að þeir mæli því ekki í gegn að það sæti sektarmeðferð fyrir nefndinni.
Skattrannsóknarstjóri ríkisins hóf hinn 24. september 2009 rannsókn á skattskilum X ehf. er beindist að skilum félagsins á staðgreiðslu opinberra gjalda vegna launamanna félagsins árið 2008. Skráður tilgangur X ehf. á þessu tímabili var almenn verktakastarfsemi, nýbyggingar, kaup og sala fasteigna, rekstur fasteigna, lánastarfsemi svo og önnur sú starfsemi því tengd sem stjórn félagsins telur félaginu til hagsbóta á hverjum tíma. Vegna rannsóknarinnar voru teknar skýrslur af gjaldendum hjá embætti skattrannsóknarstjóra ríkisins, sbr. skýrslutökur af gjaldendum, A og B, hinn 2. október 2009, en einnig voru teknar skýrslur af C hinn 2. október 2009 og D hinn 8. október 2009 vegna málsins. Með bréfum, dags. 24. mars 2009, sendi skattrannsóknarstjóri gjaldendum, C, D og skiptastjóra þrotabús skattaðila skýrslu um rannsóknina sem þá lá fyrir, dags. 25. nóvember 2009, og gaf þeim kost á að tjá sig um efni hennar. Athugasemdir voru ekki gerðar af hálfu þessara aðila. Í framhaldi af þessu tók skattrannsóknarstjóri ríkisins saman nýja skýrslu um rannsóknina, dags. 14. desember 2009, sem var efnislega samhljóða hinni fyrri að viðbættum kafla um lok rannsóknarinnar.
Í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins, dags. 14. desember 2009, segir að rannsókn á skattskilum X ehf. hafi einkum verið byggð á upplýsingum sem fram hafi komið við fyrrgreindar skýrslutökur, staðgreiðsluskilagreinum X ehf. ásamt sundurliðunum með þeim, bókhaldi félagsins, svo og tekjubókhaldi ríkissjóðs, sbr. fylgiskjöl með skýrslunni, en þar er um að ræða yfirlit um greiðslur X ehf. vegna staðgreiðslu opinberra gjalda, virðisaukaskatts og opinberra gjalda.
Fram kemur í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins að rannsókn embættisins á staðgreiðsluskilum X ehf. hafi falist í því að bera fjárhæðir afdreginnar staðgreiðslu samkvæmt bókhaldi og staðgreiðsluskilagreinum félagsins saman við greiðslur þess til innheimtumanns ríkissjóðs. Í skýrslunni er gerð grein fyrir þeirri niðurstöðu rannsóknarinnar að fyrrum fyrirsvarsmenn X ehf. hafi ekki staðið skil innan lögboðins frests á afdreginni staðgreiðslu opinberra gjalda vegna launamanna félagsins greiðslutímabilin febrúar til og með nóvember 2008, samtals að fjárhæð 9.666.666 kr. að teknu tilliti til reiknaðrar staðgreiðslu að fjárhæð 96.994 kr. af vangreiddum launum hjá félaginu. Fram kemur að afdregin staðgreiðsla af launum fyrirsvarsmanna X ehf., A, C og B, hafi verið samtals 1.434.742 kr. á sama tímabili.
Gjaldandi, B, staðfesti við skýrslutöku, sem fram fór hjá skattrannsóknarstjóra ríkisins 2. október 2009, að hann hefði starfað hjá X ehf. auk þess sem hann hefði setið í stjórn félagsins. Kvaðst gjaldandi hafa séð um daglegan rekstur félagsins ásamt A. Gjaldandi kannaðist við að skilagreinar staðgreiðslu, sem bornar voru undir hann, væru vegna X ehf. og sagði D hafa útbúið skilagreinarnar og byggt þær á launabókhaldinu. Taldi gjaldandi að staðgreiðsluskilagreinar X ehf. gæfu rétta mynd af rekstri félagsins. Gjaldanda var kynnt að samkvæmt gögnum málsins hefði staðgreiðsla opinberra gjalda að fjárhæð 9.706.199 kr. vegna launamanna X ehf. umrædd greiðslutímabil staðgreiðslu árið 2008 ekki verið greidd á lögmæltum tíma og gerði gjaldandi ekki athugasemdir við þá fjárhæð. Fram kom af hálfu gjaldanda að staðgreiðslunni hefði ekki verið skilað þar sem féð hefði ekki innheimtst. Í þessu sambandi kvað gjaldandi Z ehf. ekki hafa greitt útgefna reikninga X ehf. Kvaðst gjaldandi ekki hafa óskað eftir því við innheimtumann ríkissjóðs að greiðslum vegna skattskulda yrði ráðstafað með tilteknum hætti.
Við skýrslutöku af gjaldanda, A, sem fram fór 2. október 2009, kom fram að hann hefði verið framkvæmdastjóri og meðstjórnandi X ehf. Kvaðst gjaldandi hafa komið að daglegum rekstri félagsins hluta þess tímabils sem til rannsóknar væri, en hann hefði dregið sig alveg út úr rekstrinum um vorið 2008. Gjaldandi kvaðst ekki hafa hugmynd um hvort skilagreinar staðgreiðslu, sem bornar voru undir hann, væru vegna X ehf., en D hefði útbúið skilagreinar félagsins og gerði gjaldandi ráð fyrir því að skilagreinarnar væru byggðar á bókhaldsgögnum félagsins. Aðspurður um hvort skilagreinarnar gæfu rétta mynd af rekstri félagsins sagðist gjaldandi ekki vita annað en að svo hefði verið þegar hann hætti afskiptum af félaginu og gerði ráð fyrir því að engin breyting hefði orðið eftir það. Gjaldanda var kynnt að samkvæmt gögnum málsins hefði staðgreiðsla opinberra gjalda að fjárhæð 9.706.199 kr. vegna launamanna X ehf. umrædd greiðslutímabil staðgreiðslu árið 2008 ekki verið greidd á lögmæltum tíma og gerði gjaldandi ekki athugasemdir við þá fjárhæð. Kvaðst gjaldandi gera ráð fyrir því að peningarnir hefðu ekki skilað sér inn í reksturinn og sagðist gjaldandi vita til þess að félagið ætti útistandandi kröfur á Z ehf. sem hann teldi vera komið í þrot. Gjaldandi kvaðst ekki hafa óskað eftir því við innheimtumann ríkissjóðs að greiðslum vegna skattskulda yrði ráðstafað með tilteknum hætti.
Við skýrslutökur af C, stjórnarformanni X ehf., og D, bókara félagsins, kom í meginatriðum fram að daglegur rekstur hefði verið í höndum gjaldenda, A og B, að öðru leyti en því að við skýrslutöku af D kom fram að B hefði einn séð um daglegan rekstur og fjármál skattaðila frá og með júní 2008.
Samkvæmt 2. mgr. 30. gr. laga nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda, sbr. 2. gr. laga nr. 42/1995, er refsivert ef launagreiðandi innir ekki af hendi þær greiðslur vegna launamanna sem hann hefur haldið eftir eða honum borið að halda eftir. Samkvæmt fortakslausum ákvæðum nefndra laga og með stoð í dómaframkvæmd Hæstaréttar Íslands, sbr. m.a. dóma Hæstaréttar 27. febrúar 1997 (H 1997:789), 25. september 1997 (H 1997:2446), 14. janúar 1999 (H 1999:79), 18. febrúar 1999 (H 1999:544 og 550), 10. júní 1999 (H 1999:2645) og 30. mars 2000 (H 2000:1422), geta fyrirsvarsmenn lögaðila unnið til refsingar með því einu að láta ógert að skila umræddum gjöldum í ríkissjóð á tilskildum tíma, enda sé huglægum refsiskilyrðum fullnægt.
Samkvæmt kröfugerð skattrannsóknarstjóra ríkisins í máli þessu er byggt á því að báðir gjaldendur, A og B, beri óskipta ábyrgð á skattskilum X ehf. vegna alls þess tíma sem málið varðar. Gjaldandi, A, var skráður stjórnarmaður, framkvæmdastjóri og prókúruhafi X ehf. á þessu tímabili. Við skýrslutöku 2. október 2009 bar gjaldandi því við að hann hefði hætt afskiptum af rekstri X ehf. um vorið 2008 og fær sú staðhæfing gjaldanda stuðning af framburði D, bókara félagsins. Ljóst er að af hálfu skattrannsóknarstjóra ríkisins er hins vegar byggt á hinni formlegu skráningu gjaldanda sem fyrirsvarsmanns félagsins, en fyrir liggur að engin breyting var gerð á skráningu í hlutafélagaskrá að því er varðar fyrirsvarsmenn félagsins þrátt fyrir meint starfslok gjaldanda. Samkvæmt gögnum málsins fékk gjaldandi greidd laun frá félaginu fram í maí 2008 á sama hátt og aðrir helstu fyrirsvarsmenn þess, C og B, en auk þess fékk gjaldandi launagreiðslu frá félaginu í júlí 2008. Eins og fram er komið hefur gjaldandi ekki látið málið til sín taka fyrir yfirskattanefnd í tilefni af sektarkröfu skattrannsóknarstjóra ríkisins. Að öllu þessu virtu þykir ekki unnt að líta fram hjá formlegri skráningu gjaldanda sem fyrirsvarsmanns X ehf. allan þann tíma sem málið varðar. Sem framkvæmdastjóri X ehf. bar gjaldandi ábyrgð á daglegum rekstri félagsins, þar á meðal fjárreiðum, og var til þess bær að taka ákvörðun um hvaða kröfur á hendur félaginu skyldu greiddar og hverjar ekki. Gjaldandi, B, var stjórnarmaður og prókúruhafi X ehf. á þeim tíma sem málið varðar. Við skýrslutöku staðfesti gjaldandi að hafa annast daglegan rekstur félagsins ásamt A og kom hið sama fram við aðrar skýrslutökur í málinu. Verður samkvæmt framansögðu að telja að báðir gjaldendur hafi sem fyrirsvarsmenn X ehf. borið ábyrgð á skilum staðgreiðslu opinberra gjalda félagsins. Sektarkröfu skattrannsóknarstjóra ríkisins er því réttilega beint að báðum gjaldendum.
Til grundvallar niðurstöðu skattrannsóknarstjóra ríkisins um fjárhæð vangreiddrar staðgreiðslu opinberra gjalda X ehf. umrædd greiðslutímabil árið 2008 liggur bókhald félagsins og staðgreiðsluskilagreinar, sem gjaldandi, B, hefur staðfest að varði rekstur einkahlutafélagsins, sbr. skýrslutöku af gjaldanda 2. október 2009, þar sem einnig kom fram það álit gjaldanda að gögnin gæfu rétta mynd af rekstrinum. Af hálfu gjaldanda, A, hefur ekki verið vefengt að gögnin varði rekstur einkahlutafélagsins, sbr. skýrslutöku af gjaldanda 2. október 2009, þar sem einnig kom fram að hann teldi ekki ástæðu til annars en að ætla að gögnin gæfu rétta mynd af rekstri félagsins. Verður samkvæmt þessu byggt á því að staðgreiðsla opinberra gjalda, sem gjaldendum bar að standa skil á vegna X ehf. greiðslutímabilin febrúar til og með nóvember 2008, hafi numið þeim fjárhæðum sem greinir í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins, enda þykir ekkert hafa komið fram sem gefur tilefni til annars. Sektarkrafa skattrannsóknarstjóra í máli þessu er byggð á niðurstöðum í skýrslu embættisins að öðru leyti en því að ekki er gerð krafa um ákvörðun sektar vegna vangreiddrar staðgreiðslu að fjárhæð 827.428 kr. af launum fyrirsvarsmanna einkahlutafélagsins.
Í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins og greinargerð með kröfugerð embættisins til yfirskattanefndar er gerð grein fyrir greiðslum X ehf. til innheimtumanns vegna staðgreiðslu, virðisaukaskatts og opinberra gjalda frá því að skuldir sem um ræðir í máli þessu vegna staðgreiðslu opinberra gjalda byrjuðu að myndast 17. mars 2008. Fram kemur að á tímabilinu 17. mars 2008 til og með 23. nóvember 2010 bárust engar greiðslur vegna staðgreiðslu opinberra gjalda, en greiðslur vegna virðisaukaskatts félagsins námu 2.066.430 kr. á tímabilinu, þar af 1.682.654 kr. til greiðslu höfuðstóls virðisaukaskatts. Sá hluti greiðslna X ehf. á umræddu tímabili, sem innheimtumaður ríkissjóðs hefur samkvæmt yfirliti skattrannsóknarstjóra ríkisins ráðstafað til greiðslu dráttarvaxta, álags og kostnaðar, nam því 383.776 kr. vegna virðisaukaskatts. Tekið skal fram að samkvæmt gögnum málsins voru engar greiðslur inntar af hendi vegna opinberra gjalda X ehf., þ.m.t. tryggingagjalds, á þeim tíma sem hér um ræðir. Aðrar greiðslur til innheimtumanns en vegna höfuðstóls staðgreiðslu og virðisaukaskatts námu því samtals 383.776 kr.
Með dómi Hæstaréttar Íslands 2. október 2003 (H 2003:3178), sem varðar hliðstætt mál, var því hafnað að greiðslur, sem innheimtumaður hefur ráðstafað upp í álag, dráttarvexti og kostnað, geti haft áhrif á sakarmat og komið með beinum hætti til frádráttar skattskuld sem viðurlagaákvörðun tekur til. Ekki verður talið að breyting með lögum nr. 134/2005 á refsiákvæðum laga nr. 45/1987 haggi þessari dómaframkvæmd. Með breytingalögum þessum er hins vegar skýrt kveðið á um það að greiðslur skattaðila á verulegum hluta skattfjárhæðar geti að uppfylltum ákveðnum skilyrðum leitt til þess að ákvæði um lágmark sektarrefsingar eigi ekki við. Samkvæmt dómum Hæstaréttar Íslands 30. mars 2006 í málunum nr. 428/2005 og 469/2005 ber að taka í þessu sambandi tillit til innborgana sem ráðstafað hefur verið til greiðslu álags vegna vangreiddrar staðgreiðslu opinberra gjalda starfsmanna og vangreidds virðisaukaskatts, svo og skuli fara á sama hátt með greiðslur vegna staðgreiðslu opinberra gjalda þess fyrirsvarsmanns sem refsiábyrgð sætir. Ekki verður annað séð en að líta megi með hliðstæðum hætti til greiðslna viðkomandi skattaðila sem innheimtumaður hefur ráðstafað upp í dráttarvexti og kostnað, og eftir atvikum til greiðslu á opinberum gjöldum, enda er það í samræmi við úrskurðaframkvæmd fyrir gildistöku laga nr. 134/2005, sbr. og fyrrgreindan dóm Hæstaréttar frá árinu 2003 og aðra dóma í hliðstæðum málum, m.a. H 2000:2387. Eins og mál þetta liggur fyrir þykir því mega taka tillit til fyrrgreindra greiðslna X ehf. að fjárhæð 383.776 kr.
Samkvæmt því sem að framan er rakið og gögnum málsins að öðru leyti var afdregin staðgreiðsla opinberra gjalda vegna launamanna X ehf. greiðslutímabilin febrúar til og með nóvember 2008, samtals að fjárhæð 8.839.238 kr., ekki greidd til innheimtumanns ríkissjóðs á tilskildum tíma, sbr. 1. og 2. mgr. 20. gr. laga nr. 45/1987. Vegna skýringa gjaldenda um að erfiðleikar í rekstri X ehf. hafi valdið vanskilum á staðgreiðslu opinberra gjalda skal tekið fram að ekki telst tæk varnarástæða að fé hafi ekki verið til í rekstri félagsins til að standa skil á umræddum gjöldum, sbr. m.a. fyrrnefndan dóm Hæstaréttar Íslands frá 30. mars 2000 (H 2000:1422).
Með vísan til þess sem rakið hefur verið telst fullnægt þeim huglægu refsiskilyrðum sem fram koma í 2. mgr. 30. gr. laga nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda, sbr. 2. gr. laga nr. 42/1995. Ber að ákvarða gjaldendum, A og B, sekt samkvæmt þessum lagaákvæðum vegna vanrækslu á skilum staðgreiðslu opinberra gjalda í rekstri X ehf. fyrrgreind greiðslutímabil árið 2008.
Eins og lög nr. 45/1987 hljóða eftir breytingar, sem á þeim voru gerðar með lögum nr. 42/1995, skal sekt aldrei vera lægri en sem nemur tvöfaldri þeirri skattfjárhæð sem vanrækt var greiðsla á, þó að teknu tilliti til álags. Samkvæmt breytingu á greindum lögum með lögum nr. 134/2005 eiga fésektarákvæði þessi þó ekki við hafi brot einskorðast við að standa ekki skil á réttilega tilgreindri staðgreiðslu samkvæmt skilagrein staðgreiðslu, enda hafi verið gerð skil á verulegum hluta skattfjárhæðar eða málsbætur eru miklar.
Í tilviki gjaldenda er til þess að líta að skilagreinar staðgreiðslu liggja fyrir vegna allra tímabila staðgreiðslu sem málið varðar, þótt skil sumra þeirra hafi dregist nokkuð, og eru fjárhæðir í málinu byggðar á þeim og bókhaldi félagsins. Sem fyrr segir verður lagt til grundvallar að greiðslur til innheimtumanns ríkissjóðs, sem hér beri að líta til, hafi numið 383.776 kr. Svarar greind fjárhæð til verulegs hluta vangreiddrar staðgreiðslu vegna fyrsta greiðslutímabils staðgreiðslu sem sektarkrafa skattrannsóknarstjóra tekur til. Samkvæmt þessu og í samræmi við dómaframkvæmd Hæstaréttar Íslands, sbr. fyrrgreinda dóma frá 30. mars 2006, verður því talið að sú undantekning frá fésektarlágmarki, sem mælt er fyrir um í lögum nr. 134/2005, taki til vanskila á staðgreiðslu opinberra gjalda umrætt greiðslutímabil að fjárhæð samtals 1.104.695 kr. Ekki liggur annað fyrir en að vangreiðsla á staðgreiðslu opinberra gjalda vegna annarra tímabila hafi fyrst og fremst stafað af erfiðleikum í rekstri X ehf. og ekkert er komið fram um að gjaldendur hafi persónulega notið nokkurs hags af brotinu. Hins vegar varðar mál þetta vanskil á staðgreiðslu að ekki óverulegri fjárhæð og vegna alllangs tímabils. Að þessu virtu og með vísan til greindrar dómaframkvæmdar verður því ekki talið að skilyrði um miklar málsbætur, sbr. ákvæði laga nr. 134/2005, eigi hér við. Því teljast lágmarksákvæði í 2. mgr. 30. gr. laga nr. 45/1987 gilda um vanskil staðgreiðslu að fjárhæð 7.734.543 kr.
Þegar höfð eru í huga lagarök, sem búa að baki framangreindum ákvæðum um lágmarks- og margfeldissektir, með tilliti til háttsemi gjaldenda og afleiðinga hennar, þykir rétt að ákveða sektarfjárhæð í máli þessu heildstætt en með tiltekinni skiptingu milli gjaldenda. Samkvæmt framansögðu og að teknu tilliti til álags samkvæmt 1. tölul. 2. mgr. 28. gr. laga nr. 45/1987 þykir sekt gjaldenda hæfilega ákveðin 14.800.000 kr. til ríkissjóðs sem skiptist þannig milli þeirra að gjaldandi, A, greiði sekt að fjárhæð 7.400.000 kr. og gjaldandi, B, greiði sekt að fjárhæð 7.400.000 kr.
Úrskurðarorð:
Gjaldandi, A, greiði sekt að fjárhæð 7.400.000 kr. til ríkissjóðs. Gjaldandi, B, greiði sekt að fjárhæð 7.400.000 kr. til ríkissjóðs.
