Úrskurður yfirskattanefndar nr. 336/2010
Úrskurður nr. 336/2010
ÚRSKURÐUR YFIRSKATTANEFNDAR
Ár 2010, miðvikudaginn 10. nóvember, er tekið fyrir mál nr. 70/2009; krafa skattrannsóknarstjóra ríkisins um að A, kt. [...], verði gerð sekt vegna meintra brota á skattalögum. Í málinu úrskurða Ólafur Ólafsson, Sverrir Örn Björnsson og Valdimar Guðnason. Upp er kveðinn svofelldur
ú r s k u r ð u r :
I.
Með bréfi, dags. 18. febrúar 2009, hefur skattrannsóknarstjóri ríkisins krafist þess að yfirskattanefnd taki til sektarmeðferðar mál A, kt. [...], fyrir brot á lögum nr. 90/2003, um tekjuskatt, lögum nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga, og lögum nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, öll með áorðnum breytingum, framin vegna rekstrarársins 2006.
Í bréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins segir:
„A er gefið að sök eftirfarandi:
1. Vanræksla á skilum á skattframtali. Vanframtaldar rekstrartekjur. Möguleg rekstrargjöld.
A er gefið að sök að hafa, að því er best verður séð af ásetningi, en í það minnsta af stórkostlegu hirðuleysi, vanrækt að standa skattstjóranum í Reykjanesumdæmi skil á skattframtali vegna álagningar opinberra gjalda gjaldárið 2007, vegna rekstrarársins 2006. Með því vanrækti A að gera grein fyrir rekstrartekjum að fjárhæð kr. 7.409.351 vegna sjálfstæðrar starfsemi sinnar. Skattstjórinn í Reykjanesumdæmi áætlaði tekjuskatts- og útsvarsstofn A kr. 5.400.000, auk álags kr. 810.000 vegna rekstrarársins 2006.
Í skýrslutöku hjá skattrannsóknarstjóra ríkisins kom fram hjá A að hann hefði starfað við aðstoð við kvikmyndagerð á rannsóknartímabilinu.
Leiddi háttsemi A til ákvörðunar lægri tekjuskatts- og útsvarsstofns hans en vera bar vegna rekstrarársins 2006 og þar með ákvörðunar lægri tekjuskatts og útsvars, svo sem hér greinir:
Reiknaður tekjuskattur og útsvar
|
Rekstrarár |
Vanframtalinn tekjuskatts- og útsvarsstofn |
Tekjuskattur |
Útsvar |
| 2006 | 549.921 Vanframtaldar rekstrartekjur kr. 7.409.351 – áætlun skattstjóra kr. 6.210.000 – hækkun tryggingagjalds skv. úrskurði ríkisskattstjóra kr. 180.982 – iðnaðarmálagjald kr. 5.927 (7.409.351 * 0,08%) – möguleg rekstrargjöld kr. 468.448 = 549.921 | 130.606 549.921 * 23,75% = 130.606 | 71.655 549.921 * 13,03% = 71.655 |
| Samtals kr. | 549.921 | 130.606 | 71.655 |
Sú háttsemi A sem lýst hefur verið hér að framan brýtur í bága við ákvæði 90. gr., sbr. B lið 7. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, sbr. 22. gr. og 19. gr. og 1. mgr. 21. gr. laga nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga.
Varðar framanlýst háttsemi A sekt samkvæmt 2. mgr. 109. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, sbr. og 2. mgr. 22. gr. laga nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga.
Við ákvörðun skattstofns hefur A verið gert að sæta álagningu skatts á álag á vanframtalinn skattstofn samkvæmt 108. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, með áorðnum breytingum, kr. 69.653 vegna rekstrarársins 2006, er komi til frádráttar við ákvörðun sektarfjárhæðar.
2. Vanræksla á skilum á virðisaukaskattsskýrslum. Vanframtalin skattskyld velta og útskattur. Mögulegur innskattur.
A er gefið að sök, að því er best verður séð af ásetningi, en í það minnsta af stórkostlegu hirðuleysi, að hafa vanrækt að standa skil á virðisaukaskattsskýrslum til skattstjórans í Reykjanesumdæmi vegna allra uppgjörstímabila rekstrarársins 2006 og vanframtelja með því skattskylda veltu og virðisaukaskatt. Samkvæmt niðurstöðu skattrannsóknarstjóra ríkisins nemur vanframtalin skattskyld velta samtals kr. 7.409.351 og vanframtalinn útskattur samtals kr. 1.815.292. Mögulegur innskattur nemur samtals kr. 56.977.
Sundurliðast vantalin skattskyld velta, útskattur og mögulegur innskattur svo sem hér greinir:
|
Rekstrarár |
Uppgjörstímabil |
Vanframtalin skattskyld velta | Vanframtalinn útskattur | Mögulegur innskattur |
| 2006 | janúar – febrúar | 937.131 | 229.597 | 5.448 |
| 2006 | mars – apríl | 1.192.675 | 292.205 | 33.172 |
| 2006 | maí – júní | 771.185 | 188.940 | 9.564 |
| 2006 | júlí - ágúst | 2.141.737 | 524.726 | 246 |
| 2006 | sept. – okt. | 865.673 | 212.091 | 5.587 |
| 2006 | nóv. – des. | 1.500.950 | 367.733 | 2.960 |
| Samtals kr. | 7.409.351 | 1.815.292 | 56.977 |
Sú háttsemi A sem hér hefur verið lýst brýtur í bága við ákvæði 1. mgr. 15. gr. og 1. mgr. 24. gr. sbr. aðalreglur 1. gr., 2. gr., 1. tl. 1. mgr. 3. gr., 1. mgr. 11. gr., 1. mgr. 13. gr., 1. mgr. 14. gr. og 19. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með áorðnum breytingum.
Varðar framanlýst háttsemi A sekt samkvæmt 1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með áorðnum breytingum.
Við endurákvörðun á virðisaukaskatti vegna rekstrarársins 2006 hefur A verið gert að sæta álagi á vangreiddan virðisaukaskatt á grundvelli 27. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, kr. 19.489, er komi til frádráttar við ákvörðun sektarfjárhæðar.
Þess er krafist að A verði með úrskurði yfirskattanefndar gert að sæta sekt í samræmi við framangreint.“
Af hálfu skattrannsóknarstjóra ríkisins er málavöxtum lýst í greinargerð, dags. 18. febrúar 2009, sem fylgdi kröfugerðinni.
II.
Með bréfi yfirskattanefndar, dags. 25. mars 2009, var gjaldanda veitt færi á að skila vörn í tilefni af framangreindri kröfugerð skattrannsóknarstjóra ríkisins eða tilkynna sérstaklega ef hann vildi ekki hlíta því að yfirskattanefnd afgreiddi mál hans og yrði málið þá endursent skattrannsóknarstjóra ríkisins sem tæki ákvörðun um hvort því yrði vísað til opinberrar rannsóknar, sbr. 2. mgr. 110. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, og 2. mgr. 41. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt. Var bréf þetta birt gjaldanda eftir ákvæðum b-liðar 1. mgr. 83. gr. laga nr. 91/1991, um meðferð einkamála, í framhaldi af því að hann vitjaði ekki ábyrgðarbréfs nefndarinnar, dags. 5. mars 2009, um sama efni. Engar athugasemdir hafa borist frá gjaldanda.
III.
1. Með bréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins, dags. 18. febrúar 2009, er þess krafist að gjaldanda, A, verði gerð sekt samkvæmt þargreindum ákvæðum 109. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, 22. gr. laga nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga og 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt. Gjaldandi hefur átt þess kost að koma að vörnum fyrir yfirskattanefnd í tilefni af sektarkröfu skattrannsóknarstjóra ríkisins, en engar athugasemdir hafa borist. Þar sem gjaldandi hefur ekki gert athugasemdir við meðferð máls þessa fyrir yfirskattanefnd verður að líta svo á að hann mæli því ekki í gegn að það sæti sektarmeðferð fyrir nefndinni.
2. Sektarkrafa skattrannsóknarstjóra ríkisins í máli þessu er byggð á niðurstöðum rannsóknar embættisins á bókhaldi og skattskilum gjaldanda vegna rekstrarársins 2006, sbr. skýrslu um rannsóknina, dags. 15. maí 2008. Rannsókn þessi hófst formlega hinn 6. febrúar 2008 og beindist bæði að rekstrartekjum og rekstrargjöldum gjaldanda svo og að virðisaukaskattsskilum hans vegna sjálfstæðrar starfsemi sem fólst í þjónustu við kvikmyndagerð. Var rannsókn málsins einkum byggð á upplýsingum sem fram komu við skýrslutökur af gjaldanda hjá skattrannsóknarstjóra ríkisins dagana 3. og 11. mars 2008, á sölureikningum gjaldanda, upplýsingum frá viðskiptabanka gjaldanda og upplýsingum úr upplýsingakerfi ríkisskattstjóra. Með bréfi, dags. 7. apríl 2008, var skýrsla skattrannsóknarstjóra ríkisins, dags. sama dag, sem þá lá fyrir um rannsóknina, send gjaldanda og honum veittur kostur á að tjá sig um efni hennar áður en ákvörðun yrði tekin um framhald málsins. Engar athugasemdir voru gerðar af hálfu gjaldanda og var lokaskýrsla skattrannsóknarstjóra ríkisins efnislega samhljóða hinni fyrri að viðbættum kafla um lok rannsóknarinnar.
Í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins, dags. 15. maí 2008, voru helstu niðurstöður rannsóknarinnar dregnar saman með svofelldum hætti:
„Niðurstöður rannsóknar á bókhaldi og skattskilum skattaðila rekstrarárið 2006 eru:
·1 Skattframtali hefur ekki verið skilað.
·2 Virðisaukaskattsskýrslum vegna allra uppgjörstímabila rekstrarársins 2006 hefur ekki verið skilað.
·3 Bókhald hefur ekki fengist afhent.
·4 Inn í númeraröð sölureikninga skattaðila vantar 2 sölureikninga.
·5 Skattskyld velta, útskattur og rekstrartekjur eru vantaldar.
·6 Möguleg rekstrargjöld nema 468.448 kr. og innskattur 56.977 kr.
·7 Skattaðili hefur vanrækt að reikna sér endurgjald.“
Þá gerði skattrannsóknarstjóri ríkisins tölulega grein fyrir niðurstöðum rannsóknarinnar í töflu í niðurlagi skýrslu sinnar. Þar kom fram að skattskyld velta gjaldanda væri vantalin um 7.409.351 kr. rekstrarárið 2006 og rekstrartekjur vantaldar um sömu fjárhæð. Vantalinn útskattur var samkvæmt þessu 1.815.292 kr. Möguleg rekstrargjöld næmu 468.448 kr. og mögulegur innskattur 56.977 kr. umrætt rekstrarár. Þá var gerð grein fyrir vantöldu reiknuðu endurgjaldi.
Af hálfu skattrannsóknarstjóra ríkisins var mál gjaldanda sent ríkisskattstjóra til meðferðar, sbr. 6. mgr. 103. gr., sbr. 3. mgr. 101. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, 5. mgr. 39. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, og 3. mgr. 26. gr. laga nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda, sbr. bréf skattrannsóknarstjóra, dags. 15. maí 2008. Á grundvelli rannsóknar skattrannsóknarstjóra ríkisins og í framhaldi af bréfi til gjaldanda, dags. 14. júlí 2008, sem gjaldandi svaraði ekki, tók ríkisskattstjóri áður álögð opinber gjöld gjaldanda gjaldárið 2007 og virðisaukaskatt árið 2006 til endurákvörðunar með úrskurði um endurákvörðun, dags. 28. ágúst 2008. Breytingar ríkisskattstjóra vörðuðu í fyrsta lagi endurákvörðun virðisaukaskatts gjaldanda árið 2006 vegna ákvörðunar skattskyldrar veltu í 24,5% skattþrepi að fjárhæð samtals 7.409.351 kr. uppgjörstímabilin janúar-febrúar til og með nóvember-desember 2006 í stað áætlaðrar veltu að fjárhæð 6.381.379 kr. Samkvæmt því varð útskattur gjaldanda 1.815.292 kr. en þar til frádráttar féllst ríkisskattstjóri á innskatt að fjárhæð 56.977 kr. Samkvæmt úrskurði ríkisskattstjóra varð virðisaukaskattur gjaldanda því 1.758.315 kr. árið 2006. Á þá fjárhæð bætti ríkisskattstjóri álagi samkvæmt 1. og 2. mgr. 27. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, að fjárhæð 175.831 kr. Í öðru lagi ákvarðaði ríkisskattstjóri gjaldanda reiknað endurgjald vegna greiðslutímabilanna janúar til og með desember 2006 að fjárhæð samtals 4.536.000 kr. Fram kom að samkvæmt því og að teknu tilliti til ónýtts persónuafsláttar væri vangreidd skilaskyld staðgreiðsla gjaldanda samkvæmt ákvæðum laga nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda, samtals 1.317.276 kr. árið 2006. Álag vegna vangreiddrar staðgreiðslu, sbr. 1. og 2. tölul. 2. mgr. 28. gr. laga nr. 45/1987, nam samtals 467.398 kr. Í þriðja lagi hækkaði ríkisskattstjóri stofn gjaldanda til tryggingagjalds gjaldárið 2007 úr 1.682.394 kr. í 4.808.160 kr. og tók í því sambandi tillit til 6% mótframlags vinnuveitanda í lífeyrissjóð, sbr. 6. og 7. gr. laga nr. 113/1990, um tryggingagjald. Nam hækkun tryggingagjalds 180.982 kr. gjaldárið 2007. Í fjórða lagi endurákvarðaði ríkisskattstjóri tekjuskatt og útsvar gjaldanda gjaldárið 2007. Í því sambandi kom fram að byggt væri á fjárhæð rekstrartekna 7.409.351 kr., rekstrargjalda 468.448 kr. auk reiknaðs endurgjalds 4.536.000 kr. og tryggingagjalds 278.388 kr. Þannig næmi hagnaður af rekstri 2.126.515 kr. rekstrarárið 2006. Samkvæmt þessu hækkaði tekjuskatts- og útsvarsstofn gjaldanda gjaldárið 2007 úr 5.400.000 kr. í 6.662.515 kr. eða um 1.262.515 kr. en við endurákvarðaðan stofn var bætt álagi samkvæmt 1. mgr. 108. gr. laga nr. 90/2003 að fjárhæð 999.377 kr. Gjaldandi nýtti sér ekki heimilaðar málskotsleiðir vegna þessa úrskurðar ríkisskattstjóra.
3. Fram kemur í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins, dags. 15. maí 2008, að þar sem gjaldandi hafi ekki talið fram til skatts árið 2007 hafi hann sætt áætlun skattstjóra á skattstofnum við almenna álagningu opinberra gjalda þau ár og hafi tekjuskatts- og útsvarsstofn verið áætlaður 5.400.000 kr. auk álags samkvæmt 108. gr. laga nr. 90/2003 að fjárhæð 810.000 kr. Í skýrslunni er gerð grein fyrir því svari gjaldanda við skýrslutöku 3. mars 2008 að uppsafnaður vandi og kæruleysi gjaldanda væri ástæða þess að hann hefði ekki skilað skattframtali árið 2007. Þá er rakið í skýrslunni að skráningarnúmer gjaldanda (nr. 53581) hafi verið opið frá rekstrarárinu 1997 en gjaldandi hafi ekki staðið skil á virðisaukaskattsskýrslum fyrir uppgjörstímabil ársins 2006. Við skýrslutöku vísaði gjaldandi í þessu sambandi til uppsafnaðs vanda og kæruleysis síns. Einnig kemur fram í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins að gjaldandi hafi ekki fært bókhald vegna sjálfstæðrar starfsemi sinnar en hann hafi afhent sölureikninga og kostnaðargögn vegna rekstrarársins 2006.
Við rannsókn skattrannsóknarstjóra ríkisins komu fram 39 sölureikningar frá árinu 2006 í nafni gjaldanda að fjárhæð samtals 9.174.843 kr., þar af rekstrartekjur og skattskyld velta 7.369.351 kr., en tvo sölureikninga vantar til að þar sé um samfellda númeraröð sölureikninga að ræða. Við skýrslutöku 11. mars 2008 staðfesti gjaldandi að hafa gefið sölureikninga þessa út og að hann hefði fengið þá alla greidda að frátöldum tveimur sölureikningum á hendur X ehf. Kvaðst gjaldandi líta svo á að þar væri um tapaðar kröfur að ræða þótt hann hefði ekkert gert formlega eða sannanlega í því að innheimta kröfurnar. Hann hefði þó í einhver skipti hringt og rukkað. Í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins er jafnframt gerð grein fyrir athugun á innborgunum á bankareikning gjaldanda og fjallað sérstaklega um innborgun frá Y ehf. að fjárhæð 49.800 kr. sem gjaldandi taldi við skýrslutöku að væri vegna rekstrar síns. Er komist að þeirri niðurstöðu í skýrslunni að rekstrartekjur og skattskyld velta vegna þeirra viðskipta nemi 40.000 kr. Tekið er fram í skýrslunni að ekki þyki tilefni til að leggja mat á ætlaðar vantaldar tekjur gjaldanda vegna vöntunar sölureikninga. Samkvæmt þessu teljist skattskyld velta gjaldanda vera vantalin um samtals 7.409.351 kr. á rannsóknartímabilinu og rekstrartekjur vantaldar um sömu fjárhæð.
Í kafla um rannsókn á rekstrargjöldum og innskatti er vísað til þess að samkvæmt fyrirliggjandi gögnum gjaldanda og upplýsingum hans við skýrslutöku nemi rekstrargjöld 468.488 kr. og innskattur 56.977 kr. rekstrarárið 2006.
4. Gjaldandi hefur sem fyrr segir ekki gert athugasemdir í tilefni af sektarkröfu skattrannsóknarstjóra ríkisins og við skýrslutökur, sem fram fóru hjá skattrannsóknarstjóra vegna rannsóknar málsins, kom fram viðurkenning gjaldanda á því að hann hefði ekki staðið skil á skattframtali árið 2007 og vanrækt skil á virðisaukaskattsskýrslum og innheimtum virðisaukaskatti vegna seldrar þjónustu árið 2006. Í máli því, sem hér er til meðferðar, er um að tefla kröfugerð um ákvörðun sektar á hendur gjaldanda samkvæmt þar tilgreindum ákvæðum 109. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, og 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, sem gera ráð fyrir því að sektarákvörðun sé bundin þeirri skattfjárhæð sem undan var dregin. Verður því að taka afstöðu til þess hvort skattrannsóknarstjóri ríkisins hafi með skattrannsókn sinni sýnt fram á hverju skattfjárhæð, sem undan var dregin, hafi að minnsta kosti numið. Allan vafa í því sambandi verður að meta gjaldanda í hag, sbr. grundvallarreglu 108. gr. laga nr. 88/2008, um meðferð sakamála, sbr. áður 45. gr. laga nr. 19/1991, um meðferð opinberra mála.
Eins og rakið er að framan eru tölulegar niðurstöður samkvæmt rannsókn skattrannsóknarstjóra ríkisins á bókhaldi og skattskilum gjaldanda vegna ársins 2006 annars vegar byggðar á útgefnum sölureikningum gjaldanda frá því ári að fjárhæð samtals 9.174.843 kr. og hins vegar á gögnum um innborgun á bankareikning gjaldanda sama ár að fjárhæð 49.800 kr. frá tilgreindum aðila sem taldar voru vegna sjálfstæðrar starfsemi gjaldanda án þess að sölureikningur hefði komið fram. Samkvæmt þessu taldi skattrannsóknarstjóri ríkisins að rekstrartekjur og skattskyld velta gjaldanda hefði numið 7.409.351 kr. rekstrarárið 2006. Eru þetta þær fjárhæðir sem tilgreindar eru sem tölulegar niðurstöður rannsóknarinnar um vantaldar rekstrartekjur og skattskylda veltu.
Við skýrslutöku 11. mars 2008 staðfesti gjaldandi að hafa gefið út umrædda sölureikninga á árinu 2006, sbr. svör gjaldanda við spurningu nr. 3, svo og staðfesti gjaldandi að hann hefði fengið greiðslur samkvæmt öllum sölureikningunum nema sölureikningum nr. 25 og 26 útgefnum á X ehf. Kvaðst gjaldandi telja að kröfur samkvæmt umræddum tveimur sölureikningum, sem samtals eru að fjárhæð 117.155 kr., væru tapaðar þótt hann hefði ekki gert annað til að innheimta þær en að hringja og rukka. Í skýrslu skattrannsóknarstjóra ríkisins eru þessar skýringar gjaldanda raktar án frekari umfjöllunar. Kemur þannig ekkert fram um það af hvaða ástæðu þær voru ekki taldar gildar. Eins og málið liggur fyrir um þetta atriði þykir verða að byggja á skýringum gjaldanda með þeim hætti að 94.100 kr. koma til frádráttar rekstrartekjum og skattskyldri veltu.
Við skýrslutöku 11. mars 2008 var gjaldandi spurður um innborgun frá Y ehf. á bankareikning hans á árinu 2006. Í svari gjaldanda kom fram að hann gæti ekki skýrt innborgunina en teldi þó líklegt að hann hefði fengið þessa greiðslu vegna vinnu fyrir viðkomandi aðila. Kvað gjaldandi líklegt að hann hefði gefið út sölureikning vegna viðskiptanna sem þá væri annar þeirra sölureikninga sem vantaði í tekjuskráningargögn. Samkvæmt þessum skýringum gjaldanda verður byggt á því að um tekjur gjaldanda af sjálfstæðri starfsemi hans hafi verið að ræða.
Samkvæmt því sem hér hefur verið rakið og að virtum gögnum málsins að öðru leyti þykir ekkert komið fram sem gefur tilefni til annars en að byggja á niðurstöðum skattrannsóknarstjóra ríkisins um vantalda skattstofna að öðru leyti en því að tekjuskatts- og útsvarsstofn lækkar um 94.100 kr. vegna tapaðra viðskiptakrafna og verður 455.821 kr. Þá telst vantalin skattskyld velta nema 7.315.251 kr.
Gjaldandi afhenti skattrannsóknarstjóra ríkisins kostnaðargögn vegna sjálfstæðrar starfsemi sinnar og eru niðurstöður rannsóknar skattrannsóknarstjóra um mögulegan rekstrarkostnað og innskatt byggðar á þeim. Ekkert hefur komið fram í málinu sem gefur tilefni til þess að tekið verði tillit til frádráttarliða með hærri fjárhæðum en greinir í rannsóknarskýrslu.
Fyrir liggur í málinu að gjaldandi vanrækti að standa skil á skattframtali sínu árið 2007, sbr. 1. mgr. 90. gr. laga nr. 90/2003, innan tilskilins framtalsfrests samkvæmt 93. gr. laganna. Við skýrslutöku hjá skattrannsóknarstjóra ríkisins 3. mars 2008 var gjaldandi spurður um ástæður fyrir því að hann hefði ekki staðið skattstjóra skil á skattframtali sínu og gaf gjaldandi ekki aðra skýringu en að uppsafnaður vandi og kæruleysi sitt hefði valdið því, sbr. svar við spurningu nr. 11. Við rannsókn skattrannsóknarstjóra ríkisins var leitt í ljós að tekjur gjaldanda árið 2006 námu hærri fjárhæð en áætlaðir skattstofnar og er hér að framan gerð grein fyrir tölulegum niðurstöðum þess þáttar rannsóknar skattrannsóknarstjóra sem liggur til grundvallar sektarkröfu embættisins að teknu tilliti til áætlunar skattstjóra með þargreindri fjárhæð. Að teknu tilliti til lækkunar skattstofna vegna tapaðra viðskiptakrafna telst tekjuskattur hafa verið vanálagður um 108.257 kr. og útsvar um 59.393 kr.
Í 1. málsl. 2. mgr. 109. gr. laga nr. 90/2003 segir: „Hafi skattskyldur maður af ásetningi eða stórkostlegu hirðuleysi vanrækt að telja fram til skatts varðar það brot fésektum er aldrei skulu nema lægri fjárhæð en tvöfaldri skattfjárhæð af þeim skattstofni sem á vantar ef áætlun reyndist of lág við endurreikning skatts skv. 2. mgr. 96. gr. laganna og skal þá skattur af álagi dragast frá sektarfjárhæð skv. 108. gr.“ Með stoð í gögnum málsins, m.a. framburði gjaldanda við skýrslutöku hjá skattrannsóknarstjóra ríkisins, verður talið að nægilega sé fullnægt þeim huglægu refsiskilyrðum sem að framan greinir. Ber því að gera gjaldanda sekt eftir nefndu lagaákvæði 1. málsl. 2. mgr. 109. gr. laga nr. 90/2003, sbr. og 2. mgr. 22. gr. laga nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga.
Þá þykir fullsannað með stoð í gögnum málsins, m.a. framburði gjaldanda við skýrslutöku hjá skattrannsóknarstjóra ríkisins, að gjaldandi, sem skyldur var til þess að standa skil á virðisaukaskatti, sbr. 1. mgr. 15. gr. og 1. og 2. mgr. 24. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, hafi á saknæman hátt vanrækt að standa skil á virðisaukaskatti og virðisaukaskattsskýrslum fyrir uppgjörstímabilin janúar–febrúar til og með nóvember–desember 2006. Telst gjaldandi hafa vanrækt að gera grein fyrir skattskyldri veltu að fjárhæð 7.315.251 kr. umrædd uppgjörstímabil og virðisaukaskatti til greiðslu að fjárhæð 1.735.259 kr. að teknu tilliti til innskatts. Varðar þetta gjaldanda sekt samkvæmt 1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, sbr. 3. gr. laga nr. 42/1995.
5. Ákvarða ber gjaldanda, A, sekt samkvæmt framangreindum ákvæðum 2. mgr. 109. gr. laga nr. 90/2003 og 1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, sbr. 3. gr. laga nr. 42/1995. Samkvæmt breytingum á refsiákvæðum skattalaga, sem gerðar voru með lögum nr. 42/1995 og tóku gildi 9. mars 1995, skal sekt aldrei vera lægri en sem nemur tvöfaldri þeirri skattfjárhæð sem undan var dregin, þó að teknu tilliti til álags. Við ákvörðun sektar ber að taka tillit til skatts af álagi samkvæmt 108. gr. laga nr. 90/2003 svo og álags samkvæmt 2. mgr. 27. gr. laga nr. 50/1988. Gjaldandi gekkst greiðlega við brotum sínum. Þá þykir bera að taka tillit til þess að nokkur dráttur hefur orðið á meðferð málsins án þess að gjaldanda verði um kennt. Að þessu virtu og málsatvikum að öðru leyti þykir sekt gjaldanda hæfilega ákveðin 3.500.000 kr. til ríkissjóðs og 100.000 kr. til bæjarsjóðs Kópavogs.
Úrskurðarorð:
Gjaldandi, A, greiði sekt að fjárhæð 3.500.000 kr. til ríkissjóðs og 100.000 kr. til bæjarsjóðs Kópavogs.
