Úrskurður yfirskattanefndar nr. 322/2010
Úrskurður nr. 322/2010
ÚRSKURÐUR YFIRSKATTANEFNDAR
Ár 2010, miðvikudaginn 10. nóvember, er tekið fyrir mál nr. 295/2010; krafa skattrannsóknarstjóra ríkisins um að A, kt. [...], verði gerð sekt vegna meintra brota á skattalögum. Í málinu úrskurða Ólafur Ólafsson, Sverrir Örn Björnsson og Valdimar Guðnason. Upp er kveðinn svofelldur
ú r s k u r ð u r :
I.
Með bréfi, dags. 7. október 2010, hefur skattrannsóknarstjóri ríkisins krafist þess að yfirskattanefnd taki til sektarmeðferðar mál A, kt. [...], fyrir brot á lögum nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með áorðnum breytingum, framin vegna rekstraráranna 2002, 2003, 2004 og 2005.
Í bréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins segir:
„A er gefið að sök eftirfarandi:
Vangoldinn innheimtur virðisaukaskattur. Vanræksla á afhendingu virðisaukaskattsskýrslna á lögmæltum tíma.
A er gefið að sök að hafa vanrækt að standa innheimtumanni ríkissjóðs skil á virðisaukaskatti sem hann innheimti í sjálfstæðri starfsemi sinni, vegna uppgjörstímabilanna janúar – febrúar til og með nóvember – desember rekstrarárið 2002, janúar – febrúar til og með nóvember – desember rekstrarárið 2003, janúar – febrúar til og með nóvember – desember rekstrarárið 2004 og janúar – febrúar til og með nóvember – desember rekstrarárið 2005. Þá er A gefið að sök að hafa vanrækt að standa innheimtumanni ríkissjóðs, á lögmæltum tíma, skil á virðisaukaskattsskýrslum vegna uppgjörstímabilanna janúar – febrúar til og með nóvember – desember rekstrarárið 2002, janúar – febrúar til og með nóvember – desember rekstrarárið 2003, janúar – febrúar til og með nóvember – desember rekstrarárið 2004 og janúar – febrúar til og með nóvember – desember rekstrarárið 2005.
Vangoldinn innheimtur virðisaukaskattur til innheimtumanns ríkissjóðs vegna framangreindra uppgjörstímabila nemur samtals kr. 3.593.609. Fjárhæðin sundurliðast svo sem hér greinir:
| Rekstrarár | Uppgjörstímabil | Vangoldinn virðisaukaskattur til innheimtumanns ríkissjóðs kr. |
| 2002 | janúar – febrúar | 134.750 |
| 2002 | mars – apríl | 134.750 |
| 2002 | maí – júní | 134.750 |
| 2002 | júlí – ágúst | 134.750 |
| 2002 | september – október | 134.750 |
| 2002 | nóvember - desember | 169.172 |
| Samtals kr. | 842.922 | |
| 2003 | janúar – febrúar | 110.250 |
| 2003 | mars – apríl | 110.250 |
| 2003 | maí – júní | 110.250 |
| 2003 | júlí – ágúst | 110.250 |
| 2003 | september – október | 110.250 |
| 2003 | nóvember - desember | 121.899 |
| Samtals kr. | 673.149 | |
| 2004 | janúar – febrúar | 159.250 |
| 2004 | mars – apríl | 159.250 |
| 2004 | maí – júní | 159.250 |
| 2004 | júlí – ágúst | 159.250 |
| 2004 | september – október | 159.250 |
| 2004 | nóvember - desember | 161.099 |
| Samtals kr. | 957.349 | |
| 2005 | janúar – febrúar | 186.200 |
| 2005 | mars – apríl | 186.200 |
| 2005 | maí – júní | 186.200 |
| 2005 | júlí – ágúst | 186.200 |
| 2005 | september – október | 186.200 |
| 2005 | nóvember - desember | 189.189 |
| Samtals kr. | 1.120.189 | |
| Samtals öll árin | 3.593.609 |
Er það mat skattrannsóknarstjóra ríkisins, byggt á gögnum málsins, að þetta hafi A gert á saknæman hátt, að því er frekast verður séð af ásetningi, eða í það minnsta af stórkostlegu hirðuleysi.
Telst þessi háttsemi A brjóta í bága við ákvæði 1. mgr. 15. gr. og 1. og 2. mgr. 24. gr., samanber aðalreglur 1. gr., 2. gr., 1. tl. 1. mgr. 3. gr., 1. mgr. 11. gr., 1. og 2. mgr. 13. gr., 1. mgr. 14. gr. og 19. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með áorðnum breytingum.
Framanlýst háttsemi A varðar hann sekt samkvæmt 1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, sbr. 3. gr. laga nr. 42/1995.
Þess er krafist að A verði með úrskurði yfirskattanefndar gert að sæta sektum í samræmi við framangreint.“
Af hálfu skattrannsóknarstjóra ríkisins er málavöxtum lýst í greinargerð, dags. 7. október 2010, sem fylgdi kröfugerðinni.
II.
Með ábyrgðarbréfi yfirskattanefndar, dags. 12. október 2010, var gjaldanda, A, veitt færi á að skila vörn í tilefni af framangreindri kröfu skattrannsóknarstjóra ríkisins. Var bréfið endursent yfirskattanefnd með því að hann væri fluttur til Noregs. Reynt var að koma fram birtingu fyrir gjaldanda eftir ákvæðum b-liðar 1. mgr. 83. gr. laga nr. 91/1991, um meðferð einkamála, en birting tókst ekki.
III.
Sú regla kemur fram í 2. mgr. 41. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, að skattrannsóknarstjóri ríkisins getur vísað máli til opinberrar rannsóknar af sjálfsdáðum, svo og eftir ósk sökunauts ef hann vill eigi hlíta því að mál verði afgreitt af yfirskattanefnd samkvæmt framangreindum ákvæðum. Ákvæði þessi ber að skilja svo að skattrannsóknarstjóri ríkisins geti ekki vísað máli til sektarmeðferðar fyrir yfirskattanefnd nema málið hafi áður verið borið undir gjaldanda og hann hafi gefið skattrannsóknarstjóra til kynna á sannanlegan hátt að hann mæli því ekki í gegn að málið hljóti sektarmeðferð fyrir yfirskattanefnd. Þar sem afstaða gjaldanda, A, til meðferðar málsins fyrir yfirskattanefnd liggur ekki fyrir eru ekki skilyrði til þess að fjalla um málið fyrir yfirskattanefnd og er málinu því vísað frá.
Þessi niðurstaða breytir engu um heimild skattrannsóknarstjóra ríkisins til þess að ákveða af sjálfsdáðum hvort efni séu til að vísa máli til opinberrar rannsóknar og almennrar sakamálameðferðar fyrir dómstólum.
Úrskurðarorð:
Máli þessu er vísað frá yfirskattanefnd.
