Úrskurður yfirskattanefndar nr. 325/2009
Úrskurður nr. 325/2009
ÚRSKURÐUR YFIRSKATTANEFNDAR
Ár 2009, miðvikudaginn 30. desember, er tekið fyrir mál nr. 382/2009; krafa skattrannsóknarstjóra ríkisins um að A, kt. [...], og X ehf., kt. [...], verði gerð sekt vegna meintra brota á skattalögum. Í málinu úrskurða Ólafur Ólafsson, Ragnheiður Snorradóttir og Valdimar Guðnason. Upp er kveðinn svofelldur
ú r s k u r ð u r :
I.
Með bréfi, dags. 3. nóvember 2009, hefur skattrannsóknarstjóri ríkisins krafist þess að yfirskattanefnd taki til sektarmeðferðar mál A, kt. [...], og X ehf., kt. [...], fyrir brot á lögum nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með áorðnum breytingum, framin vegna uppgjörstímabilsins janúar–febrúar 2008, og mál A fyrir brot á lögum nr. 90/2003, um tekjuskatt, lögum nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga, lögum nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, lögum nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda, og lögum nr. 113/1990, um tryggingagjald, allra með áorðnum breytingum, framin vegna rekstrarársins 2007.
Í bréfi skattrannsóknarstjóra ríkisins segir:
„A. Bókhald og virðisaukaskattsskil X ehf.
A, sem stjórnarmanni, framkvæmdastjóra og prókúruhafa X ehf. er gefið að sök eftirfarandi:
Skil á efnislega rangri virðisaukaskattsskýrslu. Vanframtalin skattskyld velta og útskattur.
A er gefið að sök að hafa, að því er best verður séð af ásetningi, en í það minnsta af stórkostlegu hirðuleysi, staðið skattstjóranum í Reykjanesumdæmi skil á efnislega rangri virðisaukaskattsskýrslu vegna uppgjörstímabilsins janúar - febrúar rekstrarárið 2008, fyrir hönd X ehf. Með því vanframtaldi A skattskylda veltu og útskatt skattaðila. Nemur vanframtalin skattskyld velta samtals kr. 2.510.000 og vanframtalinn útskattur nemur samtals kr. 614.950
Sú háttsemi A sem hér hefur verið lýst brýtur í bága við ákvæði 1. mgr. 15. gr. og 1. mgr. 24. gr. sbr. aðalreglur 1. gr., 2. gr., 1. tl. 1. mgr. 3. gr., 1. mgr. 11. gr., 1. mgr. 13. gr., 1. mgr. 14. gr. og 19. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með áorðnum breytingum.
Varðar framanlýst háttsemi A sekt samkvæmt 1. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt. Þá varða brot þessi X ehf. sekt samkvæmt 8. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt.
Við endurákvörðun á virðisaukaskatti vegna framangreindra tímabila hefur félaginu verið gert að sæta álagi á vangreiddan útskatt á grundvelli 27. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, kr. 61.495 vegna rekstrarársins 2008, er komi til frádráttar við ákvörðun sektarfjárhæðar.
Þess er krafist að A og X ehf. verði með úrskurði yfirskattanefndar gert að sæta sekt í samræmi við framangreint.
B. Sjálfstæð starfsemi A.
A er gefið að sök eftirfarandi:
1. Skil á efnislega röngu skattframtali. Vanframtaldar rekstrartekjur.
A er gefið að sök að hafa, að því er best verður séð af ásetningi, en í það minnsta af stórkostlegu hirðuleysi, staðið skattstjóranum í Reykjavík skil á efnislega röngu skattframtali gjaldárið 2008, vegna rekstrarársins 2007, með því að vanframtelja rekstrartekjur sínar um kr. 6.582.731, sem til eru komnar af sjálfstæðri starfsemi hans.
Framangreind háttsemi A leiddi til ákvörðunar lægri tekjuskatts- og útsvarsstofns hans en vera bar gjaldárið 2008, vegna rekstrarársins 2007 og þar með til ákvörðunar lægri tekjuskatts og útsvars, svo sem hér segir:
Reiknaður tekjuskattur og útsvar
|
Rekstrarár |
Vanframtalinn tekjuskatts- og útsvarsstofn Vanframtaldar rekstrartekjur kr. 6.582.731 – iðnaðarmálagjald kr. 5.266 – hækkun tryggingagjalds skv. úrskurði ríkisskattstjóra kr. 11.854 = 6.565.611 |
Tekjuskattur 6.565.611 * 22,75% = 1.493.677 |
Útsvar 6.565.611 * 13,03% = 855.499 |
| 2007 | 6.565.611 | 1.493.677 | 855.499 |
| Samtals kr. | 6.565.611 | 1.493.677 | 855.499 |
Sú háttsemi A sem lýst hefur verið hér að framan brýtur í bága við ákvæði 90. gr., sbr. B lið 7. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, sbr. 22. gr. og 19. gr. og 1. mgr. 21. gr. laga nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga.
Við ákvörðun skattstofna vegna rekstrarársins 2007 hefur A verið gert að sæta álagningu skatts á álag á vanframtalda skattstofna samkvæmt 108. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, kr. 586.176, er komi til frádráttar við ákvörðun sektarfjárhæðar.
Varðar framanlýst háttsemi A sekt samkvæmt 1. mgr. 109. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, sbr. 2. mgr. 22. gr. laga nr. 4/1995, um tekjustofna sveitarfélaga.
2. Vanræksla á að tilkynna um virðisaukaskattsskylda starfsemi. Vanræksla á skilum á virðisaukaskattsskýrslu. Vanframtalin skattskyld velta og útskattur.
A er gefið að sök að hafa, að því er best verður séð af ásetningi, en í það minnsta af stórkostlegu hirðuleysi, vanrækt að tilkynna um virðisaukaskattsskylda starfsemi sína til skattstjórans í Reykjavík og vanrækt að standa skil á virðisaukaskattsskýrslu til skattstjórans í Reykjavík vegna uppgjörstímabilsins september-október rekstrarárið 2007 og vanframtelja með því skattskylda veltu og útskatt. Samkvæmt niðurstöðu skattrannsóknarstjóra ríkisins nemur vanframtalin skattskyld velta samtals kr. 6.582.731 og vanframtalinn útskattur samtals kr. 1.612.769.
Sundurliðast vanframtalin skattskyld velta og virðisaukaskattur svo sem hér greinir:
|
Rekstrarár |
Uppgjörstímabil |
Vantalin skattskyld velta |
Vanframtalinn útskattur |
| 2007 | sept. – okt. | 6.582.731 | 1.612.769 |
| Samtals kr. | 6.582.731 | 1.612.769 |
Sú háttsemi A sem hér hefur verið lýst brýtur í bága við ákvæði 1. mgr. 15. gr. og 1. mgr. 24. gr. sbr. aðalreglur 1. gr., 2. gr., 1. tl. 1. mgr. 3. gr., 1. mgr. 11. gr., 1. mgr. 13. gr., 1. mgr. 14. gr. og 19. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með áorðnum breytingum.
Varðar framanlýst háttsemi A sekt samkvæmt 1. og 3. mgr. 40. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, með áorðnum breytingum.
Við endurákvörðun á virðisaukaskatti vegna framangreindra rekstrarára hefur A verið gert að sæta álagi á vangreiddan virðisaukaskatt á grundvelli 27. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, kr. 161.277, er komi til frádráttar við ákvörðun sektarfjárhæðar.
3. Vanframtalið reiknað endurgjald. Vanframtalin staðgreiðsla opinberra gjalda og tryggingagjald.
A er gefið að sök að hafa, að því er best verður séð af ásetningi, en í það minnsta af stórkostlegu gáleysi, vanrækt að gera skattstjóranum í Reykjavík grein fyrir reiknuðu endurgjaldi vegna sjálfstæðrar starfsemi sinnar vegna greiðslutímabilsins október rekstrarárið 2007. Reiknað endurgjald, sem ekki var gerð grein fyrir á umræddri skilagrein, nam samtals kr. 222.000. Vanframtalin staðgreiðsla opinberra gjalda nam samtals kr. 79.298 og vanframtalið tryggingagjald nam samtals kr. 11.885, eins og nánar er gerð grein fyrir í eftirfarandi töflu:
| Rekstrarár | Greiðslutímabil | Vanframtaldar launagreiðslur | Staðgreiðsla 35,72% | Tryggingagjald 5,34% |
| 2007 | október | 222.000 | 79.298 | 11.855 |
| Samtals kr. | 222.000 | 79.298 | 11.885 |
Sú háttsemi A sem hér hefur verið lýst brýtur í bága við ákvæði 1. og 2. mgr. 20. gr., sbr. 1. og 2. mgr. 15. gr. og 1. mgr. 16. gr. laga nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda, með áorðnum breytingum, sbr. aðalreglur 1.-3. gr., 1. tl. 5. gr., 1. mgr. 7. gr. og 1. og 3. mgr. 8. gr. þeirra laga.
Varðar framanlýst háttsemi A sekt samkvæmt 2. mgr. 30. gr. laga nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda, með áorðnum breytingum.
Við endurákvörðun á staðgreiðslu opinberra gjalda vegna umrædds greiðslutímabils rekstrarárið 2007 hefur A verið gert að sæta álagi á vangreidda staðgreiðslu samkvæmt framangreindu á grundvelli 28. gr. laga nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda, kr. 23.119, er komi til frádráttar við ákvörðun sektarfjárhæðar.
Þess er krafist að A verði með úrskurði yfirskattanefndar gert að sæta sekt í samræmi við framangreint.“
Af hálfu skattrannsóknarstjóra ríkisins er málavöxtum lýst í greinargerð, dags. 3. nóvember 2009, sem fylgdi kröfugerðinni.
II.
Með ábyrgðarbréfi yfirskattanefndar, dags. 4. nóvember 2009, var gjaldanda, A, veitt færi á að skila vörn í tilefni af framangreindri kröfu skattrannsóknarstjóra ríkisins. Var bréfið endursent yfirskattanefnd með því að hann væri óþekktur á skráðu heimilisfangi. Reynt var að koma fram birtingu fyrir gjaldendum eftir ákvæðum b-liðar 1. mgr. 83. gr. laga nr. 91/1991, um meðferð einkamála, með bréfum yfirskattanefndar, dags. 18. nóvember 2009, en birting tókst ekki.
III.
Sú regla kemur fram í 2. mgr. 110. gr. laga nr. 90/2003, um tekjuskatt, 2. mgr. 31. gr. laga nr. 45/1987, um staðgreiðslu opinberra gjalda, 2. mgr. 41. gr. laga nr. 50/1988, um virðisaukaskatt, og 11. gr. laga nr. 113/1990, um tryggingagjald, að skattrannsóknarstjóri ríkisins getur vísað máli til opinberrar rannsóknar af sjálfsdáðum, svo og eftir ósk sökunauts ef hann vill eigi hlíta því að mál verði afgreitt af yfirskattanefnd samkvæmt framangreindum ákvæðum. Ákvæði þessi ber að skilja svo að skattrannsóknarstjóri ríkisins geti ekki vísað máli til sektarmeðferðar fyrir yfirskattanefnd nema málið hafi áður verið borið undir gjaldanda og hann hafi gefið skattrannsóknarstjóra til kynna á sannanlegan hátt að hann mæli því ekki í gegn að málið hljóti sektarmeðferð fyrir yfirskattanefnd. Þar sem afstaða gjaldenda, A og X ehf., til meðferðar málsins fyrir yfirskattanefnd liggur ekki fyrir eru ekki skilyrði til þess að fjalla um málið fyrir yfirskattanefnd og er málinu því vísað frá.
Þessi niðurstaða breytir engu um heimild skattrannsóknarstjóra ríkisins til þess að ákveða af sjálfsdáðum hvort efni séu til að vísa máli til opinberrar rannsóknar og almennrar sakamálameðferðar fyrir dómstólum.
Úrskurðarorð:
Máli þessu er vísað frá yfirskattanefnd.
